مقايسه تأثير آموزش گزارش‌نويسي برمبناي تفكر نقادانه با آموزش روتين بر مهارت‌هاي ثبت گزارش پرستاران و ماماها در بيمارستان مبيني شهرستان سبزوار

زمينه و هدف: گزارش‌نويسي، عمده‌ترين راه ارتباطي بين مراقبين باليني، شامل پرستاران و ماماها مي‌باشد. مطالعات نشان داده است كه ميزان خطاهاي گزارش‌نويسي در ايران قابل‌توجه است و يكي از علل عمده آن آموزش‌هاي ناكافي در زمينه گزارش‌نويسي مي‌باشد؛ از اين رو آموزش گزارش‌نويسي مي‌تواند عملكرد مراقبين باليني در اين زمينه را بهبود بخشد. هدف اين مطالعه، مقايسه آموزش مهارت‌هاي گزارش‌نويسي برمبناي تفكر نقادانه با روش روتين بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه نيمه‌تجربي دو گروهه قبل بعد روي 70 نفر از پرسنل پرستاري و مامايي انجام شد. در ابتدا روش نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي ساده بود. سپس نمونه‌ها با تخصيص تصادفي در گروهاي تجربي و كنترل قرار گرفتند. مهارت‌هاي گزارش‌نويسي پرستاران و ماماها قبل و بعد از آموزش در سه نوبت مختلف با استفاده از چك‌ليست استاندارد وزارت بهداشت و درمان سنجيده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 و آزمون t تست و رگرسيون خطي انجام شد. يافته‌ها: مقايسه ميانگين نمرات عملكرد پرستاران و ماماها در دو گروه آموزش روتين و آموزش با تفكر نقادانه، اختلاف معني‌داري نشان داد (P 0/05 ). در هر دو گروه، ميانگين نمره عملكرد پرستاران در زمينه گزارش‌نويسي، اختلاف معني‌داري قبل و بعد از آموزش نشان داد (P 0.001) ولي ميانگين نمرات در گروه تفكر انتقادي بالاتر بود. بين سابقه كار، رشته و مدرك تحصيلي و مهارت‌هاي گزارش‌نويسي، ارتباط معني‌داري وجود نداشت (P 0/05).  نتيجه‌گيري: آموزش گزارش‌نويسي برمبناي تفكر نقادانه مهارت‌هاي گزارش‌نويسي پرستاران و ماماها، مؤثرتر از آموزش‌هاي روتين درون‌بخشي مي‌باشد.