خودشيفتگي مديرعامل و ريسك تقلب در گزارشگري مالي با تأكيد بر نقش حسابرسان و كميته حسابرسي

هدف: اين پژوهش به دنبال بررسي تأثير خودشيفتگي مديرعامل بر ريسك تقلب در گزارشگري مالي و نقش تعديل‌گر حسابرسان و كميته حسابرسي در رابطۀ بين خودشيفتگي مديرعامل و ريسك تقلب در گزارشگري مالي است. روش: براي بررسي موضوع، بر اساس رگرسيون لوجستيك، داده‌هاي 90 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1397-1393از نرم‌افزار رهاورد نوين، صورت‌هاي مالي و يادداشت‌هاي پيوست و سايت رسمي بورس اوراق بهادار تهران جمع‌آوري و براي آزمون فرضيات پژوهش استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه رابطۀ مثبت و معنادار بين خودشيفتگي مديرعامل و ريسك تقلب در گزارشگري مالي وجود دارد؛ همچنين يافته‌ها حاكي از اثر تعديل‌كننده تلاش حسابرسان، تخصص حسابرسان و رئيس كميته حسابريس در رابطه بين خودشيفتگي مديرعامل و ريسك تقلب در گزارشگري مالي است. نتيجه‌گيري: خودشيفتگي، به عنوان يكي از ويژگي‌هاي شخصيتي مديرعامل، مي‌تواند باعث افزايش احتمال ريسك تقلب در گزارشگري مالي شود. استفاده از حسابرسان متخصص و پرتلاش و نيز كميته حسابرسي متخصص در امور مالي و حسابداري، به عنوان بخشي از سازوكارهاي حاكميت شركتي، مي‌تواند مانعي براي گزارشگري مالي متقلبانه ناشي از خودشيفتگي مديرعامل باشد.