درياي مكران در اسناد و منابع تاريخي

منطقه باستاني مكران در جنوب شرقي فلات ايران و در سواحل شمالي درياي مكران قرار دارد كه مرزهاي آن از پارس و كرمان در غرب تا سند در شرق كشيده شده بود. اين ناحيه وسيع از شمال هم به خراسان و سيستان تاريخي محدود بود. اين منطقه از تاريخي چند هزارساله، تمدني ارزشمند و موقعيت جغرافيايي ويژه‌اي برخوردار است. درياي جنوبي ايران به اعتبار هم‌جواري با سرزمين مكران در طي سده‌هاي تاريخي به‌عنوان درياي مكران ناميده شده و نقش مهمي در حوادث منطقه جنوب و جنوب شرقي ايران داشته است و بندرهاي آن از ديرباز، جايگاه تجاري ممتازي داشته‌اند. عبور كشتي‌ها و كاروان‌هاي تجاري كه كالاهاي هند، چين، يمن، درياي سرخ و سواحل شرقي آفريقا را براي مبادله به نواحي شرقي مي‌آوردند، اين ناحيه را به يكي از پر رفت و آمدترين مناطق تجارت دريايي و زميني تبديل كرده بود. شهرهاي مكران همچون بندر تيز، فَهرج، بَمپور، كيج و ... از لنگرگاه‌ها و استراحتگاه‌هاي مهم اين راه‌ها محسوب مي‌شدند. در اين مقاله تلاش بر آن است كه با استفاده از منابع تاريخي و جغرافيايي پيشينه تاريخي درياي مكران موردبررسي قرارگرفته و علت تغيير نام تاريخي و ايراني مكران پس از قرن‌ها به عمان همراه با نقش استعمار انگليس در اين تغيير اعلام تاريخي موردبررسي و كندوكاو قرار گيرد و معلوم گردد چرا از زماني كه پاي دول استعماري به اقصي نقاط دنيا من‌جمله آسياي مركزي باز شد، بسياري از كشورها تجزيه و اسامي و اعلام تاريخي و جغرافيايي با دخالت مستقيم تغيير يافت و نام تاريخي «درياي مكران» در اسناد جديد تاريخي و جغرافيايي زدوده و به‌جاي آن نام بي‌هويت و بي پيشينه «بحر عمان» قرار داده شد.