گستره ي ژئوپوليتيكي رقابت هاي ايران ساساني با روم شرقي و تاثير آن بر مرزها و مسيرهاي تجاري

هر چند تا اواخر قرن اول ميلادي درياي مديترانه تبديل به يك درياي كاملاً رومي شد؛ اما طي ادوار بعد، به دنبال برآمدن ساسانيان؛ نظر به اين كه آنان خواهان بازپس گيري سرزمين هاي نياكانشان شدند؛ رويارويي اين شاهنشاهي با بيزانس اجتناب ناپذير شد. ساسانيان با توسعه و تحكيم تسلط شان بر حوزه ي سياسي تجاري خليج فارس بخش مهمي از اصلي ترين محورهاي مواصلاتي و تجاري دنياي باستان را در دست داشتند. اين در حالي بود كه در سرحدّات دو حوزه ي ديگر، يعني از بين النهرين تا سواحل شرقي مديترانه و منطقه ي عمومي قفقاز نيز بر سر به دست گيري اصلي ترين منزلگاه رباط هاي متنازعٌ فيه، با سياست تهاجمي خود، رقابتي مجدّانه در مقابلِ با بيزانس را دنبال كردند. اين پژوهش بر آن است تا با روش توصيفي تحليلي به علت و عوامل اصلي برخوردهاي ايران و بيزانس در ميان دو درياي مديترانه و خليج فارس بپردازد. در راستاي پاسخ به اين پرسش است كه بحث اهميت ژئوپوليتيكي و تجاري اقتصادي مناطق مورد مناقشه به ميان مي آيد. همچنين نشان داده خواهد شد كه چگونه موقعيت ژئوپوليتيكي اين سرزمين ها، دو قدرت بزرگ آن دوران را به يك سلسله نبردهاي زميني و دريايي كشاند.