شبيه‌سازي و پيش‌بيني الگوي رشد شهري تا سال 2050 با استفاده از مدل SLEUTH-3R‌ (مطالعه موردي: ناحيه ساحلي شهرستان پارسيان)

هدف اين پژوهش شناسايي الگوهاي تاريخي وپيش‌بيني اندازه و نحوه رشد آينده شهري و تغييرات كاربري اراضي در مناطق ساحلي است. موضوعي كه با وجود اهميت سرزمين‌هاي ساحلي تاكنون به آن پرداخته نشده‌است. اين مطالعه در ناحيه ساحلي شهرستان پارسيان و با استفاده از مدل SLEUTH-3R به عنوان نسخه‌ايي جديد از مدل‌هاي سلول‌هاي خودكار انجام شد. بر اساس نتايج، رشد شهري در اين منطقه بيش از همه تحت تاثير پستي و بلندي‌ها بوده و ايجاد لكه‌هاي سكونت‌گاهي با شبكه حمل و نقل رابطه‌ايي خطي دارد. همچنين رشد شهرها بيشتر از اراضي دروني شهري شكل گرفته وايجاد لكه‌هاي پراكنده شهري و رشد ناشي از حاشيه‌هاي شهر با نسبت كمتري در شكل‌گيري سكونت‌گاه‌هاي اين منطقه نقش دارند. از سوي ديگر، مساحت مناطق شهري از سال 2019 تا 2050، از 1200 هكتار به 3481 هكتار افزايش خواهد يافت كه معادل نرخ رشد برابر با 73.58 است. احتمال انتقال ساير كاربري‌ها به شهر نيز نشان مي‌دهد كه در حدود 47 درصد از مساحت اراضي باير به كاربري شهري تبديل خواهد شد. نتايج اين مطالعه مي‌تواند چشم انداز مناسبي براي تصميم‌گيران در طرح‌ريزي سرزمين و مديريت منابع طبيعي فراهم نموده و در راستاي توسعه پايدار شهري در اين منطقه نقش بسزايي داشته باشد.