بررسي بيان ژن هاي مرتبط با تنش در گوسفندان آميخته و بومي

زمينه و هدف: افزايش دماي هوا و خشك شدن مراتع حيوانات را دچار تنش آبي و تغذيه اي مي كند. در اين پژوهش ژن‌هاي كنترل كننده مقاومت در گوسفندان دورگ و بومي مورد بررسي قرارگرفت.روش كار: در اين تحقيق از ده بره‌ ي نر آميخته رومانف و بومي و ده بره نر خالص بومي در 4 تيمار و 5 تكرار در هر گروه استفاده شدكه در دوگروه با محدوديت آبي و بدون محدوديت آبي تقسيم شدند در پايان آزمايش نمونه‌ها ي بافت كبد از حيوانات كشتار شده جمع آوري و بعد از استخراج RNA و پاكسازي نمونه ها انجام واكنش Real Time PCR توالي و طول قطعه هاي مورد نظر بررسي قرار گرفت و براي آناليز آماري از روش آناليز فاكتوريل 2×2 در قالب طرح كاملاً تصادفي با استفاده از نرم افزار آماري SAS استفاده گرديد.يافته ها: با استخراج ژن ها مشخص گرديد ميزان بيان ژن هاي، NRT2 PRKAA1 SIRT3 TFAMGPX1 در شرايط تنش در گوسفندان بومي نسبت به گوسفندهاي آميخته افزايش داشته است.نتيجه گيري: مطالعات انجام يافته بر روي بيان ژن هاي، PRKAA1 NRT2GPX1TFAM SIRT3در كبد دو گروه گوسفند بومي و دورگ در شرايط تنش و نرمال چنين استنباط شد كه در شرايط استرس اين چهار گروه ژن با مقابله با اكسيداسيون اكسيداتيو و ذخيره انرژي و جلوگيري از اتلاف انرژي و محافظت از سلول مقاومت حيوان را در برابر شرايط تنش افزايش مي دهند با توجه به سازگاري ژنتيكي گوسفندهاي بومي با شرايط بياباني منطقه سبب مقاومت بيشتر حيوان در برابر گرما و بيماري مي گردد.