تأثير سيلي مارين، سيپروترون استات و سرماخوردگي بزرگسالان بر فراسنجه هاي خوني خروس هاي بومي

استامينوفن يك تركيب تببري است كه در دوزهاي بالا منجر به آسيب شديد اكسيداتيو به بافت كبد و ديگر بافت هاي بدن طيور و پستانداران مي شود. اثرات آسيب رسان كبدي استامينوفن، تركيبات آنتي هيستاميني و سيپروترون استات در مطالعات قبلي نشان داده شده است. علاوه بر اين، گزارش شده است كه سيلي مارين از خصوصيات محافظ كبدي و كليوي برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي اثرات سيلي مارين (400 پي پي ام جيره، 20 روز آزمايشي) بر روي برخي از متابوليت هاي سرمي خروس هاي بالغ بومي در پس از خوراندن ربع يك قرص سرماخوردگي (استامينوفن 42/8، فنيل افرين هيدروكلرايد 0/66، كلرامفنيكل 0/26 و دكسترومتورفان هيدروبرومايد 1/97 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن در روز، از روز 15 تا 20 آزمايش) بود. هم­ چنين در آزمايش دوم اثرات متابوليكي سيپروترون استات (10 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن به ­مدت 5 روز) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه سيلي مارين در سطح 400 ميلي گرم بر كيلوگرم جيره بر هيچ­ كدام از متابوليت هاي خوني تأثير معني داري نداشت (0/05P) و پروتئين كل سرمي (0/05>P) را در گروه شاهد كاهش داد. سيلي مارين كاهش پروتئين سرمي ناشي از استامينوفن را مهار نمود كه مي تواند بر اثر محافظت كنندگي كبدي سيلي مارين دلالت نمايد. سيپروترون استات منجر به افزايش تستوسترون، تيروكسين و اسيد­اوريك سرمي گرديد، ولي بر گلوكز، كلسترول كل و پروتئين كل سرمي تأثير معني داري نداشت (0/05

no abstract