بررسي اثر بخشي تلفيق آموزش خوردن آگاهانه و مدل قصد تحقق رفتار بر، شاخص توده بدن، دور كمر، خوردن ذهن آگاهانه و فعاليت بدني زنان مبتلا به چاقي

Evaluation of effectiveness of integration of eating awareness training and implementation intention model on Body Mass Index, Waist circumference, Mindfulness Eating, and Physical Activity in Obese Women

زمينه و هدف: چاقي يكي از مشكلات اصلي تهديد كننده سلامت و عمده ترين بيماري سوخت وساز شناخته مي شود . هدف پژوهش تعيين اثربخشي تلفيق آموزش خوردن آگاهانه و مدل قصد تحقق رفتار بر شاخص توده بدني، دور كمر، فعاليت بدني و خوردن ذهن آگاهانه در زنان مبتلا به چاقي بود. مواد و روش ها: مطالعه نيمه آزمايشي ، با طرح پيش آزمون، پس آزمون، پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري زنان چاق با BMI بالاتر يا برابر 25 شهر كرج در سال 1398 بودند. 41 نفر با توجه به معيارهاي ورود و نمونه گيري هدفمند به طور تصادفي در دو گروه آزمون و كنترل قرار گرفتند. وزن با ترازو ، دور كمر با نوار متري، خوردن ذهن آگاهانه با پرسشنامه و فعاليت بدني با چك ليست مورد سنجش قرار گرفتند. مداخله طي 12 جلسه هر جلسه 150 دقيقه برگزار شد، فعاليت بدني با مدل قصد تحقق رفتاربرنامه ريزي شد. داده‌ها با تحليل آميخته، شاپيرو ويلك، لون، كرويت موخلي، سطح معني داري P<0/001 و در نهايت براي35 نفر تحليل شد. يافته ها: نتايج تلفيق آموزش خوردن آگاهانه و مدل قصد تحقق رفتار موجب كاهش ميانگين شاخص توده بدني در پس آزمون(0/60±71/57) و پيگيري (0/97± 69/78) نسبت به پيش آزمون (1/05±77/00) و خوردن ذهن آگاهانه در پس آزمون (0/080± 53/52) و پيگيري (0/67± 53/21) نسبت به پيش آزمون (0/68± 70/31) و افزايش ميانگين فعاليت بدني در پس آزمون (2/84± 24/06) و پيگيري (2/52± 23/65) نسبت به پيش آزمون (3/18± 28/91) شد. (0/001=P). نتيجه گيري: نتيجه تلفيق آموزش خوردن آگاهانه و قصد تحقق رفتار باعث بالا بردن توان افراد در خود تنظيمي و آگاهي از نشانه هاي حس بدني و هيجاني در خوردن و انجام فعاليت بدني به صورت روزانه بود كه در نهايت منجر به كاهش وزن شد.

Background and Objective: Obesity is a metabolic and medical condition in which adipose tissue accumulates too much in the body. The main purpose of current study is “evaluation of effectiveness of integration of eating awareness training and implementation intention model on body mass index, waist circumference, mindfulness eating, and physical activity in obese women.” Materials and Methods: The research method was semi-experimental with pretest,post-test and follow-up test design, and comparing them with a control group. The population of this study were obese women with a BMI higher or equal to 25 in Karaj in 1398. Forty-one subjects were randomly divided into two experimental and control groups according to the inclusion criteria and targeted sampling. Weight with digital scales, waist with meter tape, mindful eating questionnaire and physical activity with checklist, were assessed. MB_EAT was held during 12 sessions of 150 minutes each session and with the implementation intention model, daily planning for physical activity was done. Data were analyzed by mixed analysis, Shapiro-Wilk, Loon, Mohali sphericity, with significance level of P<0/001. Finally, 35 people were analyzed. Results: The results showed that the integration of implementation intention and mindfulness-based eating awareness training reduces the mean BMI in the post-test (71.57± 0.6) and follow-up (69.78 ± 0.97) compared to the pre-test (77.00 ± 1.05) and eat mindfulness eating in the post-test (53.52 ± 0.80) and follow up (53.21 ± 0.67) and increase the average physical activity in the post-test (24.06 ± 2.84) and follow up (23.65 ± 2.52) compared to the pre-test (28.91 ± 3.18) .(P=0.001). Conclusion: The result of integration of MB_EAT and implementation intention model was to increase people's ability to self-regulate and be aware of the body sensations and emotional symptoms of eating and doing physical activity on a daily basis, which eventually led to weight loss.