پديد آورندگان :
زماني، نرجس دانشگاه هنر اصفهان - دانشكده مرمت و حفاظت , احمدي، حسين دانشگاه هنر اصفهان - دانشكده مرمت و حفاظت - گروه مرمت , وحيدزاده، رضا دانشگاه هنر اصفهان - دانشكده مرمت و حفاظت
كليدواژه :
ميراث معماري , تعميرات , رويكردهاي ارزشي , سازمان ملي حفاظت آثار باستاني , موسته ايزمئو
چكيده فارسي :
با موضوعيت يافتنِ بحث ميراث فرهنگي پس از وقوع انقلاب مشروطه و به‌دنبال آن شكل‌گيري انجمن آثار ملي در اوايل سده معاصر، همچنين تصويب مجموعه‌اي از اصول در قانون عتيقات سال 1309 ش؛ زمينه‌هاي بيشتري براي حفاظت آثار تاريخي ايجاد شد. پس از تاسيس اداره عتيقات، تعمير بناهاي تاريخي در مركز كشور به اين اداره و در ديگر نقاط به دواير باستان‌شناسي در شعبات معارف واگذار شد. سپس از ميانه دهه 1340 ه.ش و تاسيس سازمان ملي حفاظت آثار باستاني، بستري براي ورود مقولاتي نو به حيطه حفاظت و مرمت ميراث معماري ايجاد شد، كه الزامات نظري جديدي را به‌همراه داشت. پژوهش در بادي امر، اين پرسش را تتبع مي‌كند كه آگاهي‌هاي ايجاد‌شده با فعاليت‌هاي انجمن آثار ملي و قانون عتيقات، چه ديدگاه‌هاي ارزشي يا بايسته‌هاي نظري را در تعميرات اداره عتيقات به‌دنبال داشت. سپس در پي فهم چرخش‌هاي رخ‌داده در ديدگاه‌هاي ارزشي با پيوستن به جريان‌هاي جديد حفاظت و مرمت، مواجهاتِ روي‌داده ميان رويه‌هاي پيشين و مداخلات نوين نيز، جستجو خواهد شد. پژوهش كه رويكردي كيفي و تفسيرگرا دارد، پس از تجزيه و تحليل محتوايي داده‌هاي به‌دست آمده از گزارش‌ها و منابع تاريخي، به تشريح مباحث مي‌پردازد و سپس با استدلال منطقي، نتايج تبيين مي‌شوند. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه در تعميرات اداره عتيقات همچنان مي‌توان شاهد رويكردهاي بنيان يافته‌اي از سنتِ تعميرات پيشين، با توجه به بقاي حيات اثر در زندگي اجتماعي بود. با اين‌حال گونه‌هاي ارزشي تعميرات اداره عتيقات را مي‌توان در قالب رويكردهاي برآمده از سنت، رويكردهاي التقاطي و رويكردهاي ارزشيِ نو؛ مطرح كرد. بن‌مايه‌هاي ارزشي در اقدامات سازمان ملي حفاظت آثار باستاني، از توجه به ماهيت تاريخي و زيبايي‌شناختيِ ميراث معماري سهم زيادي مي‌گرفت. با اين وجود رويكردهاي ارزشي گروه‌هاي داخلي، علي‌رغم التفات به اين مقولات، گرايشات فرهنگي و كاركردمحورانه‌اي را نيز در برداشتند.سرانجام مي‌توان به مواجهاتي مبتني بر تباين در ديدگاه‌هاي زيباشناسانه، اختلاف ديدگاه در چگونگي و ميزانِ مداخله، انطباق با روش‌هاي بومي يا ذوق و سليقه ايراني، و حتي تشابه با برخي رويه‌هاي پيشين نسبت به مرمت سبكي اشاره كرد كه غالبا برخاسته از تفاوت‌هاي فرهنگي جوامع در فهم و نگرش نسبت به ميراث معماري بود.
چكيده لاتين :
After the Constitutional Revolution and increasing the importance of cultural heritage, followed by forming the National Monuments Association in the early contemporary century and ratifying the set of principles in the Antiquities Law of 1309 SH., more grounds were created to protect the historical monuments. When the Department of Antiquities was established, repairing historical monuments in the center of the country was assigned to this department, and in other areas to determined archeological departments. Then since the middle of the 1340s SH, and establishing the National Organization for the Conservation of the Historical Monuments, the context was created to introduce new concepts which produce new theoretical requirements. The present paper seeks to find out what value approaches or theoretical requirements had been achieved by the activities of the National Monuments Association and the Antiquities Law. Then, after understanding the rotations that have taken place in value approaches by joining new currents of conservation and restoration, occurrences happened between previous procedures and new approaches will also be explored. This research which has been done through a qualitative and interpretive approach, will describe the issues and then the results will be explained by logical reasoning, after the content analysis of the data obtained from reports and historical sources. The research findings indicate that in the procedures taken by the Department of Antiquities and Maārif branches; it is possible to find the Awareness to the historical nature of the building alongside practical and functional priorities. In addition the functionalist tendencies rooted in intellectual and cultural traditions, the type of materials and construction techniques were such that the need for continuous repair and replacement of materials was inevitable. However, the value types of repairing done by the Department of Antiquities can be introduced in the form of approaches derived from tradition, eclectic approaches, and new value approaches. With the concepts derived from global conservation movement, after the establishment of the National organization for the conservation of the historical monuments, functionalist tendencies turned into Physical body priorities; So that, if in the previous procedures the general survival of the building while being effective and useful was considered; In the new concepts, the dominant view was based on the physical survival of the monument, taking into account aesthetic aspects. However, value approaches of internal groups, in spite of attention to these issues, included cultural tendencies and functionalism. Finally, it can be mentioned to confrontations based on contrasts in aesthetic views, differences of opinion on the way of intervention, adaption to local methods or Iranian tastes, and even similarities with some previous procedures in relation to stylistic restoration, which mostly derived from the cultural differences of societies in understanding and attitude towards architectural heritage.
