چگونگي برساخت گفتمان فعالان سياسي - اجتماعي فمينيستي (1389-1370)

The construction of feminist discourse in Iran (1992-2011

هدف اين پژوهش مطالعه گفتمان فمينيستي در ايران معاصر است. بر اين اساس، با انتخاب دو مجله "زنان" و "مدرسه فمينيستي" و تحليل آن ها در كنار هم، جريان غالب فمينيسم را در بازه زماني 70 تا 89 مورد بررسي قرار داده ايم و با بكارگيري روش تحليل گفتمان لاكلو و موف، تلاش شد، علاوه بر تحرك گفتمان فمينيستي، مرزبندي و غيريت سازي ميان آن با گفتمان هژمونيك حاكم، محل هاي نزاع ميان اين دو گفتمان ، دال هاي شناور و چگونگي برجسته سازي و حاشيه راني اين گفتمان مورد شناسايي قرار گيرد. نتايج نشان مي دهد كه شاكله اصلي گفتمان فمينيسم شامل پنج نقطه گسست است كه در هر يك از اين نقاط گسست ما شاهد مفصل بندي جديدي حول دال هاي مركزي؛ مشاركت اقتصادي زنان، نوانديشي ديني، حقوق بشر، دينداري سكولار و اتيلاف بين جنبشي هستيم. در اغلب دوران تخاصم اصلي گفتمان فمينيسم با گفتمان عموميت يافته بر سر قوانين نابرابر جنسيتي است. اين مسيله در پي فهم جديد و متفاوت گفتمان فمينيسم از زنانگي نسبت به گفتمان هژمونيك شكل گرفت. تخاصم دو گفتمان فوق، در آخرين دوره تا جايي پيش رفت كه منجر به حركت گفتمان فمينيسم از يك گفتمان دموكراتيك به سمت يك گفتمان پوپولار شد.

The construction of feminist discourse in Iran (1992-2011)The purpose of this research is to study the discourse of feminist socio-political activists. The data of our research are gathered from Zanan (women) and the Feminist School magazines. Therefore we looked at the feminist discourse in the texts of these magazines from 1992 to 2011. We also have used the historical and social data of Iran over this period. The results show that the basic structure of the discourse of feminism represents five different articulations. Each of the articulations was formed on the basis of five various nodal points; women's economic participation, religious innovation, human rights, Secular religiosity, and Inter-movement coalition. Often the main antagonist between the feminist discourse and the dominant discourse is over unequal gender laws. This is due to the different perceptions of femininity in the two discourses. Eventually, this antagonist led to a shift in the discourse of feminism from a democratic discourse to a popular one.