مسئوليت اجتماعي شركتي و ساختار پاداشِ مدير ارشد اجرايي

Corporate social responsibility and CEO compensation structure

در اين پژوهش نحوه تأثيرِ عملكرد مسئوليت اجتماعي شركتي (CSR) بر ساختار پاداش مدير ارشد اجرايي (CEO) مورد بررسي قرار گرفت . نظريه سنتيِ نمايندگي پيشنهاد مي‌دهد كه مديران ارشد اجرايي به دليل سودِ (منافعِ) خودشان در هزينه‌‌هاي سهامداران در مسئوليت اجتماعي شركتي مشاركت مي‌كنند. يكي از مباحث رقابتي در اين زمينه اين است كه اين مديران، عملكرد اجتماعي شركت‌‌‌ها را به عنوان يكي از استراتژي‌‌هاي كسب و كار جهت افزايش ارزش شركت و هم تراز كردنِ سودِ خودشان با سودِ سهامداران در نظر مي‌گيرند. نتايج اين پژوهش ، پيش‌بيني دوم را مورد حمايت و تأييد قرار مي‌دهد. نتايج نشان داد كه عملكرد اجتماعي شركت با نسبتِ پاداش مبتني بر پول نقد ارتباط منفي دارد در حالي كه با نسبتِ پاداشِ مبتني بر سهام ارتباط مثبت دارد. در مجموع، يافته‌‌‌هاي اين پژوهش ، بر تأثيرِ مثبت عملكرد مسئوليت اجتماعي شركتي در بسته‌‌‌هاي پاداشي مديران ارشد اجرايي تأكيد داشته و اين امر نشان مي‌دهد كه رفتار اطمينان بخشِ مديران ارشد اجرايي در خصوص مشاركت در مسئوليت اجتماعي شركتي، منجر به كم شدنِ مشكلات نمايندگي و به حداكثر رساندن ارزش شركت مي‌شود.

In this research, how firms' corporate social responsibility (CSR) performance affects CEO compensation structure officer was examined. Traditional agency theory suggests that CEOs engage in CSR for their own interests at the expense of shareholders. A competing argument is that CEOs consider firms' social performance as a business strategy to increase firm value and align their interests with those of shareholders. Our results support the latter prediction. We find that a firm's social performance is negatively associated with the proportion of cash-based compensation, while it is positively associated with the proportion of equity-based compensation. Overall, our findings highlight the positive impact of CSR performance on CEO compensation packages, implying that CEOs' fiduciary behavior of engaging in CSR leads to mitigating agency problems and maximizing firm value.