مفهوم پردازي وتبيين مدل بازاريابي كارآفرينانه پايداردرصنعت غذايي: بارويكردآينده پژوهي

Conceptualization and Explanation of a Sustainable Entrepreneurial Marketing Model in Food Industry: Futuristic Research Approach

زمينه: سيستم بازارجهاني به طورفزاينده درآينده به سمت پايداري مي رودوكشورمادراين عرصه ازتوسعه عقب مانده است. هدف: مفهوم پردازي و تبيين چارچوبي براي ارزيابي بازاريابي كارآفرينانه پايدار بارويكردآينده پژوهي است. روش: آميخته و از نوع پيمايشي مي باشد .جامعه آماري متشكل از شركت هاي صنايع غذايي ايران است و حجم نمونه در بخش كيفي شامل 20 خبره است كه به روش دلفي ، به مفهوم پردازي مدل ارزيـابي بازاريابي كارآفرينانه پايدار:با رويكرد آينده پژوهي پرداخت. سپس در بخش كمي، جهت آزمون مدل ازطريق نمونه گيري هدفمند 226شركت منتخب صنايع غذايي ايران انتخاب گرديد و به وسيله مدل يابي معادلات ساختاري و نرم افزار آموس روابط بين عناصر مدل بررسي شد. يافته ها:شامل 11 بعد با عنوان هاي فعال بودن،فرصت گرايي،شدت ارتباط با مشتري،نوآوري،مديريت ريسك،اهرم سازي منابع،سرمايه گذاري،آسيب پذيري،اطلاعات و كيفيت محصول،اقتصاد محلي و يكپارچگي محيطي مي باشد. از بين اين ابعاد، سرمايه گذاري با ضريب تعيين 889/0 ، با 9/88 درصد بيشترين اهميت را در پيش بيني وتبيين بازاريابي كارآفرينانه پايدار در آينده دارد وتماميت زيست محيطي در جايگاه دوم قرار دارد. كمترين درصد تببين دربين ابعادمربوط به مديريت ريسك مي باشد. نتيجه گيري: براي تحقق مفهوم ،سرمايه گذاري درجهت پاسخگويي به نيازهاي آينده جامعه وبا نظارت بر عملكرد اجتماعي اقتصادي و محيط زيستي باهدف ايجاد و تقويت شرايط - حفظ توليدو افزايش سود در آينده شركتهاي صنايع غذايي لحاظ گردد.

Background: The global market system is steadily moving in the future, and Iran is lagging behind in its development. Objective: To conceptualize and define a framework for evaluating sustainable entrepreneurial marketing. Method: This is a cross-sectional survey. The statistical population consists of Iran's food industry companies. Sample size is in the qualitative section of 20 experts. Delphi method is used to conceptualize the sustainable entrepreneurship marketing assessment model: with future studies approach. . Then, in a quantitative section, 226 selected food companies of Iran were selected through a targeted sampling to test the model. Structural equation modeling and Amos software were used to examine the relationships between the elements of the model. Findings: Includes 11 dimensions with activity titles, opportunism, customer engagement, innovation, risk management, resource leverage, investment, vulnerability, information and product quality, local economy, and environmental integrity. Of these dimensions, the investment with a coefficient of 889/0, with 88.9%, is most important in predicting and explaining sustainable future entrepreneurship and the environmental performance is in the second place. The lowest percentages are among the dimensions of risk management. Conclusion: In order to realize this concept, investments should be made in order to meet the future needs of the society and to monitor the socio-economic and environmental performance with the goal of creating and strengthening the conditions for maintaining production and increasing profits in the future of food industry companies.