طراحي الگويي براي برند آفريني جامع در سازمانهاي برگزاركننده رويدادهاي آموزشي غير دانشگاهي

زمينه: يكي از مفاهيم نو و جديد در صنعت برندسازي توسعه برند جامع است كه نقش مهمي در افزايش سهم بازار، تعداد مشتريان و ايجاد تمايز قابل ملاحظه دارد. هدف: هدف پژوهش پيش بيني برندسازي فراگير در سازمان هاي برگزاركننده رويدادهاي آموزشي غير دانشگاهي بر اساس رويكرد كيفي و كمي بود. روش: جهت دستيابي به هدف تحقيق از روش آميخته شامل دو بخش كيفي و كمي استفاده شد. در بخش كيفي از مصاحبه با خبرگان صنعت آموزش و برندسازي استفاده گرديد. سپس از روش كدگذاري جهت تجزيه و تحليل اطلاعات حاصل از مصاحبه استفاده شد. مدل برندسازي فراگير شامل عوامل فردي (شايستگي هاي فردي، روابط انساني، خودباوري، تلاش مستمر و جذابيت فردي)، عوامل سازماني (اعتبار سازماني، مسئوليت پذيري اجتماعي شركت، هويت سازماني، تصوير سازماني و ارزش برند سازماني)، عوامل مديريتي (نگرش مديران به برندسازي، شايستگي مديريتي، برنامه ريزي براي برندسازي، نظارت بر فرآيند برندسازي) و عوامل محيطي (تبليغات، دلايل مالي و محيط اجتماعي) است. يافته ها: از روش دلفي جهت تأييد يا رد مؤلفه هاي مرحله كيفي استفاده شد كه نتايج حاصل از مصاحبه با خبرگان عوامل استخراج شده در بخش كيفي را مورد تأييد قرار داد. سپس جهت آزمون مدل از روش مدل معادلات ساختاري استفاده شد. 407 نفر از مديران، معاونان و كارشناسان شركت ها و مؤسسات برگزار كننده آموزش غيردانشگاهي در پژوهش شركت كردند. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه عوامل فردي، عوامل سازماني، عوامل مديريتي و عوامل محيطي برند سازي فراگير را پيش بيني مي كنند.