مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تحليل بزه توهين عملي و بزه ايراد ضرب عمدي بدون ايجاد اثر، در پرتو نقد رأي

چكيده فارسي :

با نگرشي بر ماده 608 قانون مجازات اسلامي (تعزيرات) مصوب سال 1375؛ در ابتداي امر، اين مهم حاصل مي گردد كه توهين صرفاً از طريق استفاده و استعمال الفاظ ركيك صورت مي پذيرد. بيشك، اين برداشت صحيح مي باشد. اما آنچه تا حدودي موجب سردرگمي است، مواردي است كه افراد با ارتكاب اعمال و رفتاري نظير سيلي زدن، موجب تحقير طرف مقابل شده و بر اين اساس شكايتي تحت عنوان بزه توهين در دادسرا مطرح مي گردد. اختلاف در اين موضوع، درست زماني صورت مي‌گيرد كه محاكم با در نظر گرفتن شرايط و اوضاع و احوال قضيه و اثبات مدعا، قصد محكوم نمودن مرتكب را دارند. به بيان ديگر، با سيري در پرونده هاي مطروحه با اين عناوين، آنچه كه ملاحظه مي‌گردد، اختلاف نظر در شيوه استناددهي در متن آراء است، بدين معني كه برخي از قضات محترم، موضوع را از موارد شمول ماده فوقالذكر مي دانند و بر اين اساس فرد را محكوم مي كنند، لكن عده اي از ايشان، نظر ديگري داشته و مستنداً به ماده 567 قانون مجازات اسلامي مصوب سال 1392، حكم محكوميت افراد را صادر مي نمايند. به نظر مي رسد كه اولاً، استناد صرف به ماده 608 قانون مجازات اسلامي بدون در نظر داشتن مقررات موجود در قانون استفساريه مصوب سال 1379، ناصحيح مي‌باشد و ثانياً، در موارد برخود با اينگونه پرونده ها، با عنايت به مقررات مربوط به تعدد معنوي و اعمال ماده 131 قانون مذكور و با در نظر داشتن شرايط موجود در ماده، ميتوان صرفاً به ماده 608 (از باب مجازات اشد) استناد نمود.