پيش‌بيني اثربخشي تيمي ورزشكاران رشته‌هاي ورزشي فوتبال و فوتسال بر اساس آيين‌هاي خرافه‌پرستي

Predicting the Team Effectiveness of Athletes in Sporting Fields Soccer and Futsal Based on Superstious Rituals

هدف: هدف پژوهش حاضر، پيش‌بيني اثربخشي تيمي ورزشكاران رشته‌هاي ورزشي فوتبال و فوتسال بر اساس آيين‌هاي خرافه‌پرستي بود. روش‌شناسي: روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي است كه به شيوه ميداني اجرا گرديد. جامعه آماري شامل كليه بازيكنان حرفه‌اي حاضر در ليگ‌هاي برتر رشته‌هاي فوتبال و فوتسال ايران مي‌باشد كه به دليل مشخص نبودن تعداد دقيق اين افراد از فرمول كوكران به‌منظور تعيين حجم نمونه (325 نفر) استفاده شد. به‌منظور جمع‌آوري داده‌ها از دو پرسشنامه استاندارد آيين‌هاي خرافي در ورزش (فلانگان، 2013) و پرسشنامه محقق ساخته اثربخشي تيمي (كشتي دار و همكاران، 1397) استفاده گرديد كه روايي صوري آن توسط خبرگان و متخصصين مديريت ورزشي و روايي سازه به‌وسيله تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي و پايايي پرسشنامه‌ها با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ به دست آمد. همچنين، در اين پژوهش از آزمون‌هاي تي تك نمونه‌اي، فريدمن، همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد. به‌منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزارهاي اس پي اس اس 22 و ليزرل 80/8 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه سطح متغير خرافه‌پرستي و تمامي مؤلفه‌هاي آن غير از مؤلفه آيين تيمي كمتر از ميانگين فرضي است (05/0P<). همچنين، متغير اثربخشي تيمي و مؤلفه‌هاي آن وضعيتي بالاتر از ميانگين فرضي داشتند (05/0P<) و بين خرافه‌پرستي و اثربخشي تيمي همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد (05/0P<). همچنين، مؤلفه‌هاي خرافه‌پرستي توانايي پيش‌بيني اثربخشي تيمي را دارا هستند (56/0=r). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت كه سطحي از خرافات مي‌تواند موجب افزايش اثربخشي در ورزشكاران حرفه‌اي شود. همچنين، تنها درصورتي‌كه فرد پس از چندين تلاش نتيجه موفق نگيرد، رفتار خرافي را كنار مي‌گذارد. با توجه به اين مدلِ رفتاري شايد برخي از ورزشكاران اين تحقيق با رفتار خرافي آشنا شده‌اند، اما به دليل عدم كسب موفقيت آن رفتار را ترك كرده‌اند.

Objective: In this paper, the prediction of the effectiveness of team sports athletes in soccer and futsal societies based on superstitious rituals was investigated. Methodology: The methodology of this research is a descriptive correlation method that was implemented by field method. The statistical population of the study consisted of all the professional players present in the soccer and futsal championship of Iran. Due to the lack of precision of these numbers, the Cochran formula was used to determine the sample size (325 people). To collect data, two standard questionnaires of superstitious rituals in sport (Flangam, 2013) and a researcher made team effectiveness (Keshtidar and colleagues, 1397) were used. The validity and reliability of this questionnaire was obtained by sports experts. Data analysis was also performed using SPSS 22 and LISREL 8/80 softwares. Results: The results of this study showed that the level of superstious and all its components, other than the element of teamwork, is less than the hypothetical average. Also, the team effectiveness and its components were above the hypothesized average and there is a positive and significant correlation between superstious and team effectiveness. Also, the components of superstious have the ability to predict the effectiveness of the team. Conclusion: Finally, one can say that a level of superstious can increase the effectiveness of professional athletes.