تحليل عوامل مؤثر بر هوشمندي رقابتي در شركت‌هاي كارآفرين صنايع غذايي استان تهران

امروزه استفاده بهينه از فرصت‌هاي محيطي و ايجـاد مزيت رقابتي پايدار از جمله دغدغه‌هاي اصلي شركت‌ها است. يكي از تكنيك‌هاي مهم در ايجاد مزيت رقابتي، هوشمندي رقابتي است. هدف پژوهش حاضر، تحليل عوامل مؤثر بر هوشمندي رقابتي در شركت‌هاي كارآفرين صنايع غذايي استان تهران است. روش گردآوري داده‌ها‌، به صورت آميخته (كيفي و كمي) بود. در مرحله كيفي تيم مشاركت‌كننده، 16 نفر از خبرگان دانشگاهي بودند كه به روش هدفمند و تكنيك گلوله برفي انتخاب شدند. در مرحله كمي، جامعه آماري شامل‌ مديران شركت‌هاي كارآفرين صنايع غذايي استان تهران به تعداد 248 نفر بودند كه حجم نمونه مطابق جدول كرجسي و مورگان 150 نفر تعيين و نمونه‌ها به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. براي شناسايي عوامل مؤثر بر هوشمندي رقابتي از روش دلفي و براي تحليل روابط از روش معادلات ساختاري با نرم‌افزارSmartPLS3 استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد عوامل موثر بر هوشمندي رقابتي شامل مواردي مانند: هوشمندي بازار، هوشمندي استراتژيك، هوشمندي رقبا، هوشمندي تكنولوژي، هوشمندي اجتماعي و هوشمندي نهادي است. همچنين تحليل معادلات‌ ساختاري و محاسبه ضرايب استاندارد هر كدام از عوامل نشان داد كه عوامل هوشمندي بازار (0.499)، هوشمندي استراتژيك (0.538)، هوشمندي رقبا (0.405)، هوشمندي تكنولوژي (0.381)، هوشمندي اجتماعي (0.327) و هوشمندي نهادي (0.346) بر هوشمندي رقابتي تاثير مثبت و معني‌دار دارند. در نهايت، مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه هوشمندي‌ رقابتي به عنوان يك ابزار مديريت راهبردي و يكي از سريع‌ترين زمينه‌هاي رشد كسب‌وكارها به ‌شمار مي‌آيد.