مقايسه شيوه‌هاي مقابله‌اي و سرسختي مادران داراي فرزند اوتيستيك با مادران داراي فرزند مبتلا به اختلال بيش‌فعالي- نقص توجه

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقايسه شيوه‌هاي مقابله‌اي و سرسختي مادران داراي فرزند اوتيستيك با مادران داراي فرزند مبتلا به اختلال بيش‌فعالي نقص توجه (ADHD يا Attention deficit hyperactivity disorder)، در سال 1397 در شهر اصفهان انجام شد.روش‌ها: اين مطالعه از نوع علي مقايسه‌اي و جامعه آماري آن متشكل از مادران داراي فرزند اوتيستيك تحت پوشش انجمن اوتيسم و مادران داراي فرزند مبتلا به ADHD مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي مشاوره شهر اصفهان بود. به ترتيب 73 و 64 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس از دو گروه انتخاب شدند. اين افراد پرسش‌نامه‌هاي مقابله با بيماري فرزند McCubbin (Coping Health Inventory for Parents يا CHIP) و شاخص سرسختي خانواده McCubbin و Thompson (Family Hardiness Index يا FHI) را بررسي و تكميل نمودند. در نهايت، داده‌ها در نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته‌ها: تحليل واريانس نشان داد كه تفاوت معني‌داري بين شيوه‌هاي مقابله با بيماري فرزند در مادران داراي فرزند اوتيستيك با مادران داراي فرزند مبتلا به ADHD وجود داشت (0.009 = P، 6.956 = F)، اما بين سرسختي اين دو گروه از مادران تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (0.069 = P، 3.381 = F).نتيجه‌گيري: از آن‌جايي كه شيوه‌هاي مقابله‌اي كارامد، منجر به افزايش ميزان تاب‌آوري و سرسختي مادران و در نتيجه، ارتقاي بهزيستي خانواده مي‌شود، توجه بيشتر به الگوها و راهكارهاي مقابله‌اي در تعامل با مادران توسط متخصصان و مشاوران، ضروري به نظر مي‌رسد تا بر اساس ويژگي‌هاي شخصيتي و جمعيت‌شناختي افراد، مؤثرترين و مناسب‌ترين برنامه مداخلاتي جهت ارايه حمايت مناسب طراحي گردد.