بكارگيري الگوريتم ژنتيك در تعيين الگوي بهينه بهره برداري اراضي زراعي همسو با كشاورزي پايدار: مطالعه موردي گهرباران ساري

مقدمه و هدف: كشاورزي به عنوان يكي از محورهاي اساسي رشد و توسعه، نقش مهمي در توسعه اقتصادي كشورها دارد. بر همين اساس بهينه‌سازي الگوي كشت محصولات زراعي، يك راهكار مناسب جهت توسعه بخش كشاورزي است. به همين جهت در اين مطالعه، الگوي كشت بهينه در منطقه گهرباران شهرستان ساري در قالب برنامه‌ريزي رياضي چندهدفه پايدار شامل هدف بيش‌ترين بازدهي ناخالص و توليد محصولات، كم‌ترين ريسك و كم‌ترين مصرف كود، با استفاده از مدل برنامه‌ريزي غيرخطي معمولي و الگوريتم ژنتيك تعيين و با يكديگر مقايسه شده است.مواد و روش ها: داده‌هاي اين مطالعه از راه تكميل پرسش‌نامه و مصاحبه حضوري با 250 كشاورز منطقه گهرباران ساري در سال زراعي 1394-1393 گرد‌آوري شده است.يافته ها: مقايسه نتايج اين مطالعه نشان دادند كه الگوي بهينه الگوريتم ژنتيك غيرخطي نسبت به مدل غيرخطي معمولي برتري دارد. چرا كه سود الگوريتم ژنتيك نسبت به برنامه‌ريزي غيرخطي معمولي حدود 2/0 درصد افزايش داشته و ريسك حدود 6 درصد كم شده است. هم‌چنين، مقدار توليد در الگوريتم ژنتيك حدود 18 درصد افزايش و مصرف كود شيميايي 7 درصد كاهش را نسبت به برنامه‌ريزي غيرخطي معمولي نشان مي‌دهد.بحث و نتيجه گيري: با توجه به اين‌كه استفاده از الگوي كشت پيشنهادي الگوريتم ژنتيك موجب دست‌يابي بهتري به اهداف بهره‌برداران نسبت به الگوي برنامه‌ريزي غيرخطي معمولي مي‌شود، لذا تشويق و حمايت دولت از كشاورزان در زمينه بكارگيري نتايج چنين الگوهايي مي‌تواند موجب ارتقاء بهره‌وري اراضي زراعي شود.