بازنگري در دلالت‌شناسي ادله خاص قرآني و روايي برپايي آستان‌هاي مقدس

آستان‌هاي مقدس اهل‌بيت عصمت و طهارت^ يكي از اركان و نمادهاي دين‌داري پيروان مذهب اماميه است. برخي از آستان‌هاي مقدس، مانند آستان مقدس امام حسين(ع) عملاً شاخص مذهب اماميه در بين مذاهب اسلامي است. با اين حال، از ديرباز برپايي آستان‌هاي مقدس يكي از چالش‌هاي اماميه با مخالفان بوده است. مخالفان و موافقان علاوه بر ادله فقهي عام، مانند دليل تعظيم شعائر در طرف موافق، و دليل بدعت در طرف مخالف، به ادله خاص قرآني و روايي هم تمسك مي‌كنند. اين مقاله صرفاً به ادله خاص با موضوعيت برپايي بناي بر قبور مي‌پردازد و بررسي جامع همه ادله و اقوال در موضوع برپايي بناي بر قبور به‌طور كلي، و خصوص موضوع برپايي آستان‌هاي مقدس را هدف نگرفته است. بازخواني، تعميق و ارائه تقريري جديد از دليل قرآني برپايي آستان‌هاي مقدس، دسته‌بندي همه رواياتي كه مخالفان به آن تمسك مي‌كنند، همراه با نقد جامع دلالت آنها و پاسخ به اشكالات، از نوآوري‌هاي مقاله است. اين پژوهش با روش فقه مقارن ارائه شده است تا مخاطب آن، اعم از امامي و غيرامامي باشد. نتيجه نهايي اثبات دلالت ادله خاص قرآني و روايي بر مشروعيت، بلكه مطلوبيت برپايي آستان‌هاي مقدس است.