مقايسۀ اثر تمرينات با تختۀ تعادل و پيلاتس و تركيبي بر تعادل ايستا و پوياي زنان سالمند

هدف: افزايش سن موجب كاهش تعادل ايستا و پويا مي شود. هدف اين تحقيق مقايسه اثر تمرينات با تخته تعادل و پيلاتس بر ترس از افتادن و كيفيت زندگي زنان سالمند بود.مواد و روش: از بين زنان سالمند واقع در شهر اصفهان، 36 نفر انتخاب و بطور تصادفي به سه گروه تمرينات پيلاتس (12 نفر)، تمرينات تخته تعادل (12 نفر) و تمرينات تركيبي (12 نفر) تقسيم شدند. هر گروه تمرينات مخصوص به خود را به مدت هشت هفته انجام دادند. قبل و بعد از مداخله تعادل ايستا و پويا با استفاده از تست لك لك و آزمون برخاستن و رفتن اندازه گيري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آنوا با اندازه هاي تكراري و در سطح معناداري 0.05 استفاده شد.يافته ها: گروه هاي تجربي تفاوت معني‌داري را در قبل و بعد از مداخله در فاكتور تعادل ايستا و پويا نشان دادند (0.05 P). مقايسه داده‌هاي بين سه گروه در مورد فاكتور تعادل ايستا و پويا تفاوت معني‌داري را در قبل و بعد از دوره تمرين نشان داد، به ‌طوري‌ كه ميزان بهبودي در گروه تجربي تمرينات تركيبي بيشتر از دو گروه ديگر بود.نتيجه گيري: يافته ها بيانگر موثر بودن تمرينات در سه گروه تجربي بود، ولي ميزان بهبودي در گروه تجربي تمرينات تركيبي بيشتر از دو گروه ديگر بود، بنابراين مي توان از اين پروتكل به عنوان يك روش توانبخشي مكمل در جهت بهبود تعادل ايستا و پويا افراد سالمند استفاده نمود.