تاثير تساوي گرايي و مشاركت بر عملكرد نوآوري

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير ميانجي گري ظرفيت جذب دانش در رابطه سياست هاي سازماني تقويت كننده منابع انساني در حوزه سرمايه اجتماعي (تساوي گرايي و مشاركت) و عملكرد نوآوري است. اين مطالعه از لحاظ هدف كاربردي و  روش آن توصيفي پيمايشي است. ابزار گردآوري اطلاعات،  پرسشنامه است . ; جامعه آماري مورد مطالعه شركت هاي فعال در حوزه صنايع غذايي شهرك صنعتي توس مشهد است. ازاين جامعه آماري،102شركت به روش تصادفي ساده براي نمونه آماري انتخاب شدند. براي تجزيه وتحليل داده ها و فرضيه هاي اين تحقيق، از روش مدل سازي معادلات ساختاري (SEM) ; و  نرم افزار smart PLS ; استفاده شده است. يافته ها نشان مي دهد كه اجراي سياست هاي تساوي گرايي و مشاركت بر عملكرد نوآوري سازمان تاثير مستقيم و معنادار داشته و ظرفيت جذب دانش سازماني نيز در رابطه بين تساوي گرايي و مشاركت نقش ميانجي را ايفا مي كند.