تبيين نقش نوآوري سازماني و سرمايه اجتماعي

در سال‌هاي اخير، اجراي مسئوليت‌ اجتماعي به چالشي براي بسياري از كسب‌وكارها تبديل شده است. يكي از مهم‌ترين سوالات درباره مسئوليت‌پذيري اجتماعي، تاثير آن بر عملكرد شركت است. اگرچه برخي پژوهش‌ها به بررسي اين رابطه پرداخته‌اند، تاكنون توافقي بر سر نحوه و نوع اثرگذاري آن به‌دست نيامده است. هدف اين پژوهش بررسي تأثير مسئوليت‌پذيري اجتماعي بر عملكرد از طريق متغيرهاي ميانجي نوآوري و سرمايه اجتماعي است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش از نوع همبستگي و به‌طور مشخص مدل معادلات ساختاري است. جامعه آماري، تمامي شركت‌هاي تأمين سرمايه عضو «كانون نهادهاي سرمايه‌گذاري» در تهران است. ابزار اندازه‌گيري پرسشنامه‌اي استاندارد با 44 پرسش است كه 62 شركت به آن پاسخ داده‌اند و براي بررسي روايي آن از روايي همگرا و واگرا و براي بررسي پايايي آن از آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي استفاده شده است. تحليل داده‌ها با نرم‌افزار اسمارت پي‌ال‌اس 3 انجام شده است. اگرچه تاثير مسئوليت‌پذيري اجتماعي بر نوآوري پذيرفته نشده اما نتايج نشان مي‌دهد مسئوليت‌پذيري اجتماعي هم به صورت مستقيم و هم از طريق متغير ميانجي سرمايه اجتماعي بر عملكرد شركت اثرگذار است. بنابراين پيشنهاد مي‌شود اين شركت‌ها جهت ارتقاي عملكرد، علاوه بر تدوين و پياده‌سازي برنامه‌هاي تقويت‌كننده مسئوليت‌ اجتماعي به تقويت سرمايه اجتماعي خود هم بپردازند.