تجزيه و تحليل نقش كنش گري انطباق پذير ليبرال - غربي در سياست خارجي دانمارك در دوران جديد (2000 تا 2020)

An Analysis of the Role of compatible Liberal -Western orientation in Danish Foreign Policy in the new era(from 2000 to 2020)

در دو دهۀ اخير، دانمارك در بين كشورهاي «نورديك» و همچنين اتحاديۀ اروپا در كنار انگلستان و لهستان، بيشترين جهت‌گيري غربي _ آمريكايي را داشته است و مبناي اصلي كنشگري فعال اين كشور در حوزۀ سياست خارجي، حضور و مشاركت حداكثري در ائتلافهاي آمريكايي _ غربي در نظام بين‌الملل است. بر همين اساس مقالۀ حاضر اين پرسش را مطرح ميكند كه «مدل اصلي و دلايل سياست‌گذارانۀ جهت‌گيريهاي غربي _ آمريكايي در سياست خارجي دانمارك چيست؟». در پاسخ به پرسش پژوهش، مقاله بر اين فرض تأكيد ميكند كه حاكم شدن احزاب ليبرال بر فرايندهاي تصميم‌گيري سياست داخلي و خارجي دانمارك در تقابل با هنجارهاي كلاسيك احزاب سوسيال _ دموكرات چپ در يك رويۀ تاريخي، به‌خصوص بعد از دهۀ 2000، باعث گزينش رويكرد انطباقي _ كنشگرايانۀ فعال در نظام بين‌الملل بر مبناي اتحاد و ائتلاف حداكثري با ايالات‌متحده شده است. گزينش اين رويكرد در تقابل با رويكردهاي كلاسيك كنش‌پذيري انفعالي _ انطباقي جنگ سرد و كنشگري فعال انترناسيوناليستي بعد از آن در سياست خارجي دانمارك بوده است. روش مقاله مبتني بر واكاوي كيفي و تجزيه و تحليل قواعد شناختي حاكم بر سياست خارجي دانمارك در يك پس‌زمينۀ نظري_تاريخي است.

The main purpose of this article is to analyze the principle and cognition of Danish foreign policy in a historical perspective. In modern times, Denmark has had the most Western-American orientation among the Nordic countries, as well as the European Union, along with the United Kingdom and Poland, and its main basis for activism foreign policy is maximum presence and participation in American-Western alliances in international system. The main question of this research is based on the morphology of the trends which lead Danish foreign policy and its decision-making processes. Accordingly, the article raises the question of what are the main model and policy-making reasons for the West-American orientation in Danish foreign policy. In response to the research question, the article emphasizes that the ruling of liberal parties in Danish domestic and foreign policy decision-making processes in contrast to the classical norms of the Left Social Democrats in a historical perspective, especially after the 2000s, leads Denmark to choose an adaptive-activist approach in the international system and it is based on maximum alliance with the United States. This approach is contrasts with the classical approaches of passive-adaptive foreign policy in during Cold War era and it is also contradictory with Internationalism in Danish foreign policy after Cold war. The method of the paper is based on qualitative analysis and examine of the cognitive rules which lead Danish foreign policy in a theoretical-historical background.