جستاري در روش تحليل منطقي با تكيه بر نظرية وصف‌هاي راسل

Investigating the Methodology of Logical Analysis: Russell's Theory of Descriptions

هدف راسل تأسيس زباني ايدئال براي حل كژتابي‌هاي فلسفي و دشواري‌هاي زبان طبيعي است. اين زبان منطقاً كامل، ساختار انديشة ما و ساختار معرفت ما را آشكار مي‌سازد. پروژة تأسيس زبان ايدئال چيزي جز حركت درجهت تحليل منطقي نيست. راسل، با تكية بر تحليل منطقي، با رسم تمايز ميان نام و وصف به سه پرسش اساسي در باب اين هماني، اصل طرد شق ثالث يا گزاره‌هاي سالبة جزئيه و گزاره‌هايي كه موضوع آنها عدم است، يا به‌عبارتي به هيچ چيز اشاره نمي‌كند، پاسخ مي‌دهد. در مقالة نيز حاضر برآنيم تا ضمن شرح ديدگاه راسل در باب تحليل منطقي و تعريف آن، به نظرية وصف‌هاي او، در مقام موخرة و وجه مصداقي تحليل منطقي، نظر كنيم.

One of the goals, or perhaps the most important goal of Russell’s attempts in his philosophical and logical works was to establish an Ideal or Perfect Language in order to be used to deal with complexities, ambiguities, and paradoxes appearing in natural languages. Such a project is built on Logical Analysis. Russell by using his logical analysis can distinguish between (genuine proper) names and definite descriptions, which further helps him to cope with three main problems: informativeness of identity claims, negative existentials, and non-existents, that is, those expressions which have no reference whatsoever. In this paper, I will introduce and explain Russell’s view in two parts: The Conceptual Aspect of his analysis, which involves the definition of logical analysis, and the Extensional Aspect, which brings in his famous Theory of Descriptions.