تعيين تركيب شيميايي، فراسنجه هاي توليد گاز و قابليت هضم انواع گياهان خودرو در شرايط آزمايشگاهي

اين پژوهش به ­منظور تعيين تركيب شيميايي، فراسنجه‌ هاي توليد گاز و قابليت هضم برون­تني گياهان خودروي قياق (Echinochola crus-gali)، تاج خروس (Portulaca oleracea)، سلمه (Sorghum halepense)، سوروف (Amaranthus retroflexus)، پنجه مرغي (Chenopodium album) و خرفه (Cynodon dactylon) در قالب طرح كاملاً تصادفي انجام شد. گياهان مورد مطالعه در مرحله­­ بلوغ از منطقه گنبد كاووس ­جمع­ آوري­ شدند. نتايج نشان داد كه در بين گونه ­هاي مختلف، از نظر تركيب شيميايي اختلاف وجود دارد (0/05>P). گياه خرفه از نظر مقدار خاكستر (26/54 درصد) و پروتئين خام (18/91 درصد) بالاترين و از نظر الياف نامحلول در شوينده خنثي (18 درصد) پايين ­ترين مقدار را داشت. بالاترين مقدار الياف نامحلول در شوينده خنثي (66 درصد) و فنل كل (15/5 درصد) و پايين ­ترين مقدار خاكستر (9/75 درصد) مربوط به قياق بود. بين تيمار­هاي آزمايشي از نظر پتانسيل و ثابت نرخ توليد گاز اختلاف معني­داري وجود داشت (0/05>P)؛ به ­طوري ­كه خرفه و سلمه به ­ترتيب پايين ­ترين و بالاترين پتانسيل توليد گاز را دارا بودند (131/7 و 255/7 ميلي­ ليتر در گرم ماده خشك). بالاترين و پايين ­ترين غلظت اسيدهاي چرب كوتاه زنجير به ­ترتيب مربوط به گياهان خود­روي سوروف و سلمه بود (0/171 و 0/413 ميلي ­مول به ازاء گرم ماده خشك). بالاترين و پايين ­ترين ميزان قابليت هضم ماده خشك و ماده آلي، توليد توده پروتئين ميكروبي و بازده توليد پروتئين ميكروبي به ­ترتيب مربوط به خرفه و قياق بود. نتايج نشان داد كه علف­ هاي خودروي مورد مطالعه در اين آزمايش، از پتانسيل غذايي متفاوت برخوردار بودند، ولي در عين حال، اين گياهان قابليت استفاده در تغذيه دام را دارا مي‌ باشند.

no abstract