عنوان مقاله :
اثربخشي قصهگويي ديجيتالي بر تنظيم هيجان كودكان با اختلال طيف اتيسم
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Digital Storytelling Program on Emotion Regulation of Children with Autism Spectrum Disorder
پديد آورندگان :
محمدي، سحر دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران , كاشاني وحيد، ليلا دانشگاه آزاد اسلامي، تهران، ايران - دانشكده ادبيات، علوم انساني و اجتماعي - گروه روانشناسي و آموزش كودكان استثنايي , مرادي، هادي دانشگاه تهران - دانشكده مهندسي برق و كامپيوتر - گروه هوش ماشين و رباتيك
كليدواژه :
قصه گويي ديجيتالي , تنظيم هيجان , كودكان داراي اختلال طيف اتيسم
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير استفاده از قصهگويي ديجيتالي بر تنظيم هيجان در كودكان داراي اختلال طيف اتيسم صورت گرفت. اين پژوهش با روش شبه آزمايشي و با دو گروه آزمايش و كنترل، با پيشآزمون و پسآزمون اجرا شد. جامعه آماري پژوهش كليه كودكان داراي اختلال طيف اتيسم مراجعهكننده به كلينيك مادر و كودك وابسته به دانشگاه شهيد بهشتي بود. 20 نفر از كودكان داراي اختلال طيف اتيسم به شيوه نمونهگيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. براي آزمودنيهاي گروه آزمايش به مدت 12 جلسه 45 دقيقهاي برنامه مداخله قصهگويي ديجيتالي به صورت انفرادي ارائه شد. به منظور ارزيابي متغير وابسته از سياهه تنظيم هيجان (شيلدز و سيچتي، 1998) استفاده شد. دادههاي جمعآوريشده توسط تحليل كوواريانس مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه برنامه مداخله به طور معناداري در افزايش تنظيم هيجان در آزمودنيهاي گروه آزمايش موثر بوده است. در پايان استفاده از قصهگويي ديجيتالي به منظور ارتقاي تنظيم هيجان كودكان داراي اختلال اتيسم مورد بحث و بررسي قرار گرفت.
چكيده لاتين :
The purpose of this research was to determine the effectiveness of digital storytelling on emotion regulation of children with autism. Research design was a quasi-experimental that included a pretest and posttest that was conducted on both the experimental group, and control group. The statistical population of the study included all children with autism spectrum in the Child-parent at a university clinic. For this purpose, 20 children with autism were selected and were assigned into two experimental and control groups randomly (each group 10 children). The experimental group received storytelling program for 12 sessions of 45 minutes and control group waited in the waiting list. All subjects completed Emotion Relation Checklist (Sheilds & Cicchetti, 1998) before and after the training. The obtained data were analyzed using Analysis of the Covariance. The findings showed significant differences between the experimental and the control group in emotion regulation. At the end, using digital storytelling program for improving emotion management was recommended.
عنوان نشريه :
روانشناسي افراد استثنايي