عنوان مقاله :
ارائه الگوي مدل علّي درگيري تحصيلي و خودكارآمدي تحصيلي با عملكرد تحصيلي از طريق ادراك از جّو مدرسه در دانش آموزان تيزهوش
عنوان به زبان ديگر :
Provide a model of the causal model of Academic Engagement and Academic Self-efficacy with Academic Performance through Perception of school atmosphere in Gifted Students
پديد آورندگان :
عسكري، محمدرضا دانشگاه آزاد اسلامي اهواز، ايران , مكوندي، بهنام دانشگاه آزاد اسلامي اهواز، ايران - گروه روان شناسي , نيسي، عبدالكاظم دانشگاه شهيد چمران اهواز، اهواز، ايران - گروه روان شناسي
كليدواژه :
درگيري تحصيلي , خودكارآمدي تحصيلي , عملكرد تحصيلي , ادراك از جوّ مدرسه , دانش آموزان تيزهوش
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه علّي درگيري تحصيلي، خودكارآمدي تحصيلي با عملكرد تحصيلي با ميانجيگري ادراك از جّو مدرسه در دانشآموزان تيزهوش دوره دوم متوسطه شهر اهواز بود. پژوهش از نوع رابطهي- علّي ميباشد. جامعه آماري پژوهش حاضر با استفاده از روش نمونهگيري تصادفي طبقهاي نسبي، نمونهاي به حجم 300نفر( 140 پسر تيزهوش و 160 دختر تيزهوش)انتخاب شدند. براي جمعآوري دادهها از چهار پرسشنامه درگيري تحصيلي زرنگ (1391)، پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي موريس(2001)، پرسشنامه ادراك از جّو مدرسه تريكت و موس (1973) و پرسشنامه عملكرد تحصيلي فام و تيلور (1999) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل دادهها از روشهاي آماري چون، ضريب همبستگي پيرسون و براي ارزيابي مدل پيشنهادي از روش تحليل مسير و از نرم افزار spss، نسخه18 و Amos نسخه 18 استفاده شد. نتايج مطالعه نشان داد الگوي حاضر ادراك از جّو مدرسه در جامعه پژوهش معتبر است ((RMSEA=0/08. در تمام مسيرهاي مستقيم پژوهش درگيري تحصيلي و خودكارآمدي تحصيلي با مولفههاي ادراك از جّو مدرسه بجز مسير مستقيم درگيري تحصيلي و عملكرد تحصيلي بين دانشآموزان تيزهوش رابطه مثبت و معنيداري وجود دارد. همچنين مسيرهاي غيرمستقيم پژوهش درگيري تحصيلي و خودكارآمدي تحصيلي با ميانجيگري ادراك از جّو مدرسه تاثيرگذار بر عملكرد تحصيلي ميباشد. براساس نتايج ميتوان گفت براي افزايش احتمال عملكرد تحصيلي دانشآموزان تيزهوش بايد به درگيري تحصيلي، خودكارآمدي تحصيلي و ادارك از جّو مدرسه آنها توجه شود.
چكيده لاتين :
This study aimed to explore the causal relationship of academic engagement and academic self-efficacy with mediation school climate in high school gifted students studying in Ahvaz in the school year 2018-2019. The research is of a provide model of the causal model relationship. The participants of the present study were selected using random stratified random sampling, included a sample of 300 students (140 boys gifted and 160 girls gifted). To collect the required data four educational questionnaires were used including Zarang Questionnair(2011), Maurice Academic Self-Efficacy Questionnaire(2001), Taylor's Educational Performance Questionnair(1999), a Trick and Mouse School climate understanding Questionnaire (1973). To analyze the collected data, the Pearson correlation coefficient was used and SPSS 18 and Amos 18 were used for evaluating the proposed model. The findings of the present study showed that the current pattern of development goals in the research community is valid (RMSEA = 0.08). Gifted students have a positive and significant relationship in all direct paths of academic engagement and academic self-efficacy with the component of the school meditation. Moreover, the indirect paths of research in academic engagement and academic self-efficacy with the mediation of school meditation have an effect on academic performance.
عنوان نشريه :
روانشناسي افراد استثنايي