اثربخشي طرح‌ واره‌ درماني بر كاهش اضطراب و افسردگي و بهبود عملكرد جنسي زنان مبتلا به واژينيسموس

Effectiveness of Schema Therapy on Reducing Anxiety and Depression and Improving Sexual Function in Women with Vaginismus

مقدمه: يكي از اختلالات عملكرد جنسي كه مي‌تواند تاثير ناخوشايندي بر سلامت روان زنان و روابط زناشويي آنان گذارد، واژينيسموس است. ﻫﺪف از اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، بررسي اثربخشي طرح‌واره‌درماني بر كاهش اضطراب و افسردگي و بهبود عملكرد جنسي زنان مبتلا به واژينيسموس شهر كرمان بود. روش: پژوهش حاضر تحليلي توصيفي از نوع نيمه‌آزمايشي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل زنان مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر كرمان با اختلال واژينيسموس بود، 30 نفر به عنوان نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در گروه آزمايش و گروه كنترل [هر گروه 15 نفر] قرار گرفتند. گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه‌اي هفتگي به صورت گروهي مورد طرح‌واره‌درماني قرار گرفتند. پرسشنامه‌هاي اضطراب كتل [1973]، افسردگي بك [1988] و عملكرد جنسي روزن و همكاران [2000] در دو مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون بر روي دو گروه اجرا گرديد. داده‌ها پس از گردآوري با استفاده از تحليل كواريانس و اندازه‌گيري مكرر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج:نتايج حاكي از آن بود كه طرح‌واره‌درماني، موجب كاهش معنادار در ميانگين نمرات اضطراب و افسردگي و افزايش معنادار در ميانگين نمرات عملكرد جنسي گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل گرديد [001/0>P]. ميزان اضطراب و افسردگي در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل در مرحله پس‌آزمون و پيگيري 12ماهه نسبت به مرحله پيش‌آزمون كاهش معناداري داشت [001/0>P] و همچنين ميزان عملكرد جنسي در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل در مرحله پس‌آزمون و پيگيري 12ماهه نسبت به مرحله پيش‌آزمون افزايش معناداري داشت [001/0>P]. بحث و نتيجه‌گيري: بر پايه يافته‌هاي اين پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود كه اثربخشي طرح‌واره‌درماني بر كاهش اضطراب و افسردگي و بهبود عملكرد جنسي مراجعين به مراكز مشاوره موثر مي‌باشد.

Introduction: Vaginismus is one of the sexual dysfunctions that can have an unpleasant effect on women's mental health and marital relationships. This study aimed to evaluate the effectiveness of schema therapy on reducing anxiety and depression and improving sexual function in women with vaginismus in the city of Kerman. Method: Present study is a descriptive quasi-experimental analysis. Its statistical population comprised of women suffering from vaginismus referring to counseling centers in Kerman. Thirty people were selected as the available sample and were randomly assigned to the experimental and control groups [15 people in each group]. The experimental group underwent 8 sessions of 90 minutes per week as a group. The Cattle Anxiety Scale [1973], Beck Depression Inventory [1988] and Rosen et al.'s [2000] Sexual Function Questionnaire were administered to both groups in two stages of pre-test and post-test. Data were collected and analyzed using analysis of covariance and repeated measures. Results: The results showed that the therapeutic scheme caused a significant decrease in the mean scores of anxiety and depression and a significant increase in the mean scores of sexual functions in the experimental group compared to the control group [P <0.001]. The rate of anxiety and depression in the experimental group compared to the control group in the post-test phase and 12-month follow-up compared to the pre-test phase was significantly reduced [P <0.001] and the rate of sexual function in the experimental group compared to the control group in the post-test phase and 12-month follow-up compared to the pre-test was significantly increased [P <0.001]. Discussion and conclusion: Based on the findings of this study, it is concluded that the schema-therapy is effective in reducing anxiety and depression and improving the sexual function of clients in counseling centers.