ارزيابي اثرات كارآفريني در توسعه روستايي (مطالعه موردي:روستاهاي مركزي و پيراموني شهرپاوه)

Assessing the Impact of Entrepreneurship on Rural Development (Case Study: Central Villages in and around Paveh City)

هدف اين پژوهش بررسي و ارزيابي تأثير كارآفريني روستايي در توسعه مناطق روستايي است. روش انجام پژوهش نيز توصيفي – تحليلي و روش گردآوري اطلاعات كتابخانه اي و ميداني است، براي تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss از آزمون هاي همبستگي پيرسون،رگرسيون چند متغيره و آزمون خي دو استفاده شد. پايايي پرسشنامه به كمك ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه گرديد كه بيانگر پايايي مطلوب مي‌باشد. جامعه آماري تحقيق ساكنان روستاهاي محدوده مورد مطالعه است كه با استفاده از فرمول كوكران 378 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و از ميان روستاهاي داراي سكنه بر حسب نمونه گيري تصادفي سيستماتيك 12 روستا به عنوان نمونه انتخاب شدند. يافته هاي بدست آمده نشان مي دهد رشد كارفريني در زمينه نهادي – كالبدي ، زير ساختي و اقتصادي به ترتيب بيشترين تأثير در توسعه روستايي دارند و همچنين كارآفريني موجب بهبود يافتن جايگاه اجتماعي زنان روستايي و مهم ترين مشكل محدوده مورد مطالعه در حيطه كارآفريني در زمينه زيست محيطي مي باشد كه شاخص كمبود رشد در اين زمينه را نيز شامل مي شود. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه كارآفريني با اثرگذاري مثبت منجر به تقويت فرهنگ و هويت ملي، تنوع بخشي به محصولات و فعاليت هاي كشاورزي، صنعتي و خدماتي روستايي محدوده مورد مطالعه شده و حفظ جمعيت با كمترين آسيب رساني به محيط روستايي مي باشد در نتيجه سبب توسعه و پيشرفت روستايي در سطح محلي و ملي مي گردد،

The purpose of this study was to investigate and evaluate the impact of rural entrepreneurship on rural development. The research method is descriptive-analytical and the method of data collection is library and field study. Data were analyzed by SPSS software using Pearson correlation, multivariate regression and chi-square test. The reliability of the questionnaire was calculated using Cronbach's alpha coefficient which indicates desirable reliability. The statistical population of the study is the inhabitants of the villages of the study area, using the Cochran formula 378 people were selected as the sample and from the inhabited villages based on systematic random sampling 12 villages were selected as sample. Findings show that entrepreneurial growth in institutional - physical, infrastructural and economic fields have the most impact on rural development respectively and entrepreneurship improves social status of rural women and the most important problem of study area in the field of environmental entrepreneurship. It is an environment that also includes the index of growth deficiency in this area. The results of this study show that entrepreneurship with positive impact leads to strengthening of national culture and identity, diversification of agricultural, industrial and rural products and services of the study area and preserving the population with the least damage to the rural environment. It promotes rural development at the local and national level, so it is best to consider entrepreneurship in rural development and regard it as the most basic and least costly strategy of rural development and employment.