استفاده از پركننده زئوليت به همراه بايوپليمركايتوزان در كاغذسازي

Using Zeolite as a Filler with Chitosan Biopolymer in Papermaking

به كارگيري مواد معدني به جاي الياف بكر گران قيمت، يكي از روش هاي معمول براي كاهش هزينه هاي توليد در ساخت بعضي انواع كاغذ مي باشد. اما حضور پركننده ها سبب كاهش ويژگي هاي مقاومتي كاغذ مي شود. در اين مطالعه، امكان استفاده از زيوليت به عنوان يك ماده معدني فراوان و در دسترس به عنوان پركننده در كنار زيست پليمر كايتوزان بررسي گرديد. زيوليت در سه سطح 10، 20 و 30 درصد (بر اساس وزن خشك خميركاغذ) جايگزين الياف بكر گرديد. نتايج نشان داد كه حضور 1 درصد كايتوزان به عنوان افزودني در خميركاغذ، سبب افزايش ماندگاري زيوليت در كاغذ چاپ و تحرير شد. اما حضور كايتوزان در كاغذهاي حاوي پركننده تاثيري بر ويژگي هاي مقاومتي كاغذ توليدي نداشت. به نظر مي رسد با افزايش ميزان مصرف كايتوزان علاوه بر دستيابي به ماندگاري بيشتر، بتوان ويژگي هاي مقاومتي را نيز بهبود بخشيد.

The use of minerals instead of expensive virgin fibers is one of the common ways to reduce production costs in papermaking. But the presence of fillers reduces the mechanical properties of produced papers. In this study, the possibility of using zeolite (an abundant mineral) as a filler along with chitosan biopolymer was investigated. Zeolite was replaced by virgin fibers at three levels of 10, 20 and 30% (based on pulp dry weight). The results showed that the presence of 1% chitosan as an additive in pulp increased the zeolite retention in printing and writing paper. But the presence of chitosan in the paper containing the filler had no effect on the mechanical properties. It seems that with increasing the amount of chitosan, the mechanical properties can be improved along with improving the fillers retention.