آيا سيستمي از حقوق بشر در شريعت وجود دارد؟

A System of Human Rights in Islam?

در اين مقاله چارچوبي براي ارزيابي شريعت در قانون اسلامي به توجه به حقوق بشر بين ­المللي ارائه مي ­شود. در اين مقاله چنين استدلال مي­ شود كه برخي از معيارهاي جهاني حقوق بشر و آزادي ­ها، بر اساس آنچه كه در اسناد بين ­المللي حقوق بشر درك و تدوين شده است، فاقد معادل دقيق در قوانين اسلامي هستند و برخي از اصول پذيرفته شده شريعت با اصول متناظر در حقوق بشر بين ­المللي مغايرت دارد. پاسخ شريعت به ايده حقوق بشر و تفسير سنتي قانون اسلامي به سختي با هنجارها و موازين بين ­المللي حقوق بشر سازگار است. همچنين ادعا مي شود كه اجراي شريعت و به طور خاص قوانين عمومي و كيفري، مشكل ساز است و منجر به ناكارايي و سختي در جوامع اسلامي مي ­شود. اين مقاله به بحث در مورد اصلاح طلبي اسلامي و حقوق بشر كمك مي­ كند تا بتواند از تناقض شريعت با موازين بين­ المللي حقوق بشر جلوگيري كند و چنين بيان مي­ كند كه سازوكارهاي سنتي اصلاحات در چارچوب شريعت براي دستيابي به درجه لازم اصلاحات كافي نيست. پيشنهاد مي­شود كه براي يك گفتگوي بين فرهنگي و يك بحث فكري، يك اصلاح اوليه و اساسي بايد مباني عيني حقوق بشر در عقل و كرامت انساني را تعريف كند و نه بر اساس معيارها و مدارك شرعي.

This paper advances a framework for the evaluation of Sharia (Islamic law) with respect to the modern notion of international human rights law. The paper argues that certain universal standards of human rights and freedoms, as understood and formulated in international human rights documents, lack precise equivalents in Islamic law, and some generally-accepted principles of Sharia contradict corresponding principles of international human rights law. Sharia's response to the idea of human rights and traditional interpretation of Islamic law are hard to reconcile with international human rights norms and standards. It is also argued that the application of Sharia, public and criminal law in particular, is problematic and results in deficiencies and hardship in Muslim societies. This paper contributes to the debate on Islamic reformism and human rights in arguing that Sharia's contradiction of universal human rights norms cannot be avoided, and that traditional mechanisms of reform within the framework of Sharia are inadequate for achieving the necessary degree of reform. It is suggested that, based on a cross-cultural dialogue and intellectual debate, an essential and primary reform should define the objective foundations of human rights in reason and human dignity, not on Sharia criteria and qualifications.