اثربخشي مداخله بهنگام والد محور مبتني بر الگوي بازي درماني بومي‌سازي شده بر مشكلات‌ رفتاري كودكان كم‌توان ذهني آموزش‌پذير5تا7سال

The Effectiveness of Parent- centered Intervention Based on Localized Play Therapy Model on Behavioral Problems of Intellectual Disability Children 5 to 7 years

مشكلات رفتاري و هيجاني از شايع‌ترين مسائل روان‌شناختي دوران كودكي و نوجواني است. شواهد نشان مي‌دهد ميزان مشكلات رفتاري در ميان كودكان كم‌توان ذهني در مقايسه با كودكان عادي بيشتر است. بنابراين پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي مداخله بهنگام والد محور مبتني بر بازي درماني بومي‌سازي ‌شده بر مشكلات رفتاري كودكان كم‌توان ذهني آموزش‌پذير 7-5 سال انجام گرفت. اين پژوهش از نوع آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل 128 نفر از كودكان كم‌توان ذهني آموزش‌پذير بود كه در سال 1397 در مراكز استثنايي شهرستان لردگان مشغول به تحصيل بودند. از بين آن‌ها به روش تصادفي 30 نفر انتخاب و در دو گروه 15 نفره(آزمايش و كنترل) گمارده شدند. پرسشنامه مشكلات رفتاري راتر، به عنوان پيش آزمون بر روي دو گروه اجرا شد. سپس والدين گروه آزمايشي در 12 جلسه تحت برنامه مداخله‌ا‌ي بازي درماني بومي‌سازي شده قرار گرفتند و والدين گروه كنترل مداخله‌اي را دريافت نكردند. پس از اتمام دوره مداخله و 3 ماه بعد، آزمون مشكلات رفتاري راتر بار ديگر بر روي دو گروه به ترتيب بعنوان پس‌آزمون و پيگيري اجراشد. دادها با استفاده از روش آماري تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر، تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها نشان داد كه بين عملكرد دو گروه آزمايش و كنترل در ميزان مشكلات رفتاري تفاوت معني‌دار آماري(001/0>p) وجود دارد. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه برنامه مداخله بازي درماني بومي‌سازي شده بر كاهش مشكلات رفتاري كودكان كم‌توان ذهني مؤثر بوده و ماندگاري برنامه مداخله‌ پس از 3 ماه پابرجا مانده است.

Behavioral and emotional problems are one of the most common psychological problems in childhood and adolescence. Evidence suggests that behavioral problems are more prevalent among intellectual disability children than normal children. Therefore, the present study aimed to determine the effectiveness of a parent-centered intervention based on localized play therapy on behavioral problems of 5-7 years old intellectual disability children. This study was experimental with pretest-posttest design and follow-up with control group. The statistical population consisted of 128 educable intellectual disability children who were educated in special centers in Lordegan in 1397. Thirty people were selected randomly and assigned to two groups of 15 (experimental and control). Rutter Behavioral Problems Questionnaire was administered to two groups as pre-test. Then, the experimental group's parents received a 12-session localized game therapy intervention and the parents of the control group did not receive the intervention. At the end of the intervention period and 3 months later, Rutter's Behavioral Problems Test was again administered to the two groups as posttest and follow up, respectively. Data were analyzed using ANOVA with repeated measures. Results showed that there was a statistically significant difference between the performance of the two experimental and control groups in the rate of behavioral problems (p <0.001). Therefore, it can be concluded that the localized play therapy intervention program has been effective in reducing the behavioral problems of intellectual disability children and the survival of the intervention program remained after 3 month.