تاثير تمرينات چشم ساكن بر فعاليت عضلاني و دقت مهارت هدف گيري-مهاري در كودكان با اختلال يادگيري

The effect of quiet eye training on muscle activity and targeting-interceptive skill accuracy in children with learning disorder

مقدمه:كودكان با اختلال يادگيري استفاده ناكارامدتري از استراتژي‌هاي خيرگي در تكاليف مختلف دارند. هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثير تمرينات چشم ساكن بر فعاليت عضلاني (عضلات دوسربازويي، سه سربازويي و غرابي بازويي) و دقت مهارت هدفگيري- مهاري در كودكان با اختلال يادگيري انجام گرفت. روش: در اين مطالعه نيمه تجربي با طرح اندازه‌گيري تكراري، 30 پسر 7-10 ساله با اختلال يادگيري در دو گروه تمرين چشم ساكن و كنترل قرار گرفتند. در مرحله پيش آزمون شركت كنندگان اقدام به 10 كوشش تكليف پرتاب كردن و گرفتن توپ نمودند. مرحله اكتساب طي هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام گفت . در هر جلسه بعد از تمرينات ويديويي- خيرگي 10 كوشش پرتاب كردن و گرفتن مطابق با دستورالعمل‌هاي تمرينات خيرگي انجام گرفت. پس از اتمام آخرين جلسه تمريني، در مرحله پس آزمون، در دو هفته بي‌تمريني در مرحله يادداري و در مرحله انتقال ، شركت‌كنندگان اقدام به 10 كوشش تكليف پرتاب كردن و گرفتن توپ نمودند. در هر يك از مراحل فعاليت الكتريك ي عضلات منتخب توسط دستگاه الكتروميوگرافي و عملكرد تكليف پرتاب كردن و گرفتن توسط محقق ثبت گرديد. داده-ها به روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري تكراري با سطح معني‌داري 05/0 تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه تمرينات چشم ساكن بر افزايش يادگيري مهارت هدف‌گيري- مهاري و بر كاهش فعاليت الكتريكي عضلات دوسربازويي، سه سربازويي و غرابي بازويي تاثير معني‌داري دارد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه از فرضيه پيش برنامه ريزي مبني بر اهميت برنامه‌ريزي و انتخاب پاسخ صحيح حمايت مي كند

Introduction: Children with learning disorder have more inefficient use of gaze strategies in various tasks. Purpose: The purpose of this study was to examine the effect of quiet eye training on muscle activity and targeting-interceptive skill accuracy in children with learning disorder. Methods: In this semi- experimental study with a repeated-measure design, 30 boys aged 7-10 years with learning disorder were divided into quiet eye and control groups . In the pre-test phase, participants performed 10 trails to throw and catch task the ball. Acquisition phase have done in eight weeks and three sessions in per weeks. In per session after the video-gaze exercises, 10 trials were performed to throw and catch task in accordance with the gaze exercises instructions. At the end of the last training session, in the post-test phase, in two weeks of detraining in the retention and transfer phases, the participants performed 10 trials to throw and catch task the ball. At each phase, the selected muscle electrical activity was recorded by electromyography and the throw and catch task performance was recorded by the researcher. Data were analyzed by analysis of variance with repeated measures with 0.05 significant levels. Results: The results indicated that quiet eye training have a significant effect on increasing the learning of targeting-interceptive skills and on reducing the muscles electrical activity. Conclusion: The results of this study support the pre-programming hypothesis on the importance of planning and choosing the correct answer.