عنوان مقاله :
جايگاه معاهده در نظام حقوقي ايران با نگاهي به نحوه اجراي معاهدات زيست محيطي در ايران
عنوان به زبان ديگر :
With a Glance to the Implementation of Environmental Treaties
پديد آورندگان :
پورهاشمي، عباس دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه حقوق محيط زيست , سبحاني نيا، مجتبي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران
كليدواژه :
اجراي حقوق بين‌الملل , حقوق بين‌الملل محيط زيست , معاهدات زيست‌محيطي , معاهده خود اجرا , نظام داخلي ايران
چكيده فارسي :
يكي از معضلات و مشكلات حقوقي اجراي حقوق بين الملل به طور عام و حقوق بين الملل محيط زيست به طور خاص در ايران، عدم تعريف مشخص حقوقي براي جايگاه معاهدات بين المللي در نظام حقوقي است. معاهدات بين المللي هنجارهايي هستند كه جايگاه آن در سلسله مراتب نظام هاي حقوقي مختلف (براساس رابطه ميان حقوق داخلي و بين المللي) يكسان و واحد نيست و در برخي كشورها از قوانين عادي برتر بوده و در برخي ديگر هم عرض قوانين عادي تلقي شده و در برخي ديگر در جايگاهي پايين تر از قانون عادي به حساب مي آيد. در نظام حقوقي ايران با توجه به ابهام موجود در قوانين نسبت به جايگاه معاهده، هر كدام از سه نظريه اشاره شده مورد حمايت عده اي از حقوقدانان بوده است. برآيند مقاله حاضر، با بررسي و تحليل رويه هاي عملي اتخاذ شده از سوي قواي سه گانه جمهوري اسلامي ايران، آن است كه نظام حقوقي ايران رهيافت برابري حقوق معاهدات بين المللي (و نه كل نظام حقوق بين الملل) با نظام حقوقي داخلي را برگزيده است.
چكيده لاتين :
One of the legal problems of the implementation of international law in general and international environmental law in particular in Iran is the lack of a clear legal definition of the place of international treaties in the legal system. International treaties are norms that have no place in the hierarchy of different legal systems (based on the relationship between domestic and international law) and in some countries are superior to ordinary laws, in others they are considered the breadth of ordinary laws, and in others it is considered a lower position than the normal law. In the Iranian legal system, due to the ambiguity in the laws regarding the status of the treaty, each of the three mentioned theories has been supported by some jurists. The result of the present article, by examining and analyzing the practical procedures adopted by the three powers of the Islamic Republic of Iran, is that the Iranian legal system has chosen the approach of equality of international treaty law (and not the entire international legal system) with the domestic legal system.
عنوان نشريه :
علوم و تكنولوژي محيط زيست
