عنوان مقاله :
رضايتمندي مهاجران روستا - شهري از زندگي در كلانشهرها (مطالعه موردي: شهر اصفهان)
عنوان به زبان ديگر :
Rural-urban migrations: various dimensions immigrants' satisfaction with living in metropolises; The case study: migrants inhabited in Isfahan city
پديد آورندگان :
شيخ بيگلو، رعنا دانشگاه شيراز - دانشكده اقتصاد - مديريت و علوم اجتماعي - بخش جغرافيا، شيراز، ايران , سلطاني، زهرا دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده ادبيات و علوم انساني - جغرافيا و برنامه ريزي روستايي اهواز، ايران
كليدواژه :
رضايتمندي , رفاه ذهني , مهاجرت روستا- شهري , كلان شهر اصفهان
چكيده فارسي :
مقدمه
مهاجرت روستا- شهري يكي از ويژگيهاي معمول نواحي روستايي كشورهاي درحال توسعه ازجمله ايران است. كلان شهرها به عنوان مكان تمركز جمعيت، سرمايه، امكانات و خدمات همواره كانونهاي اصلي جذب مهاجران روستا- شهري بوده اند. تبيين اثرات و پيامدهاي مهاجرت بر مهاجران در قالب رضايتمندي از زندگي در شهر، چشم اندازي از احتمال ادامه سكونت در شهر يا تغيير مكان مجدد مهاجران به دست دهد كه در پس زمينه آن، مسايل اصلي محيط هاي روستايي در دفع جمعيت نيز قابل استنتاج است.
روش
پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر ماهيت و روش، توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري تحقيق، سرپرستان آن دسته خانوارهايي است كه در آخرين تحرك مكاني خود جهت اقامت دايم از نقاط روستايي به شهر اصفهان مهاجرت كرده اند. داده هاي موردنياز تحقيق از طريق پرسشنامه گردآوري شد. تحليل داده ها با استفاده از آزمونهاي آماري t تك نمونه اي، رگرسيون چندگانه، t دو نمونه مستقل و ضريب همبستگي پيرسون و بهره گيري از نرم افزار SPSS صورت گرفت.
يافته ها
رضايتمندي كلي مهاجران از انجام مهاجرت بالا است. رضايت از كيفيت زندگي، وضعيت شغلي و هزينه-درآمد خانوار بالاتر از حد متوسط است. رضايت از كيفيت زندگي و وضعيت شغلي اثر مثبتي بر رضايتمندي از مهاجرت دارند. ميانگين رضايتمندي مهاجران درون استاني و برون استاني تفاوت معناداري با هم ندارد. سطح رضايتمندي از وضعيت شغلي و هزينه-درآمد خانوار در سنين بالاتر، كمتر است. بين مدت اقامت پاسخگويان در شهر و ابعاد سه گانه رضايتمندي رابطه اي وجود ندارد.
بحث
احساس رضايتمندي از زندگي براي همه افراد جامعه ازجمله جمعيت مهاجر، به خودي خود امري مطلوب و يكي از اهداف غايي همه برنامه ريزيهاست. وليكن، نكته مهم اين است كه سياستگذاريها و برنامه ريزيها بايد به گونه اي باشد كه عوامل زمينه ساز رضايتمندي، در نواحي روستايي نيز ايجاد و توسعه يابند. در غير اين صورت، با مهاجرت جمعيت روستايي، بر مسايل و مشكلات روستاهاي مهاجرفرست و شهرهاي مهاجرپذير افزوده خواهد شد.
چكيده لاتين :
Introduction
Explanation of the effects and outcomes of migration on migrants in terms of urban life satisfaction provides a perspective about the probability of continuing residency in the city or relocation of migrants, from whom the main problems of rural environments about disposal of the population can be inferred.
Method
The present study is applied and descriptiveanalytical. It investigates the various aspects of migrants’ satisfaction from living in Isfahan metropolis, and their overall satisfaction with migration. The statistical population includes those heads of households who, in their last spatial mobility and for permanent residency, have migrated from rural areas to Isfahan city. The sample size of the study is 400 people. The data were gathered through questionnaires. Analysis of the data was carried out using some statistical tests and applying SPSS software.
Findings
Findings showed that the migrants were highly satisfied with their current migration. Respondents’ satisfaction with their quality of life, occupational status, and household income-expense were above the average level. Satisfaction with quality of life and occupational status had a statistically significant and positive effect on overall satisfaction with migration. No statistically significant difference was found between the average satisfaction level of intra-provincial migrants and inter-provincial ones.
Discussion
Policymaking and planning processes should be prepared in such a way that factors underlying life satisfaction can be created and developed in rural areas too. Otherwise, the migration of the rural population will increase the problems of involved villages and cities.
عنوان نشريه :
رفاه اجتماعي