چكيده فارسي :
همه گيري كوويد-19 يك بحران گسترده بهداشت جهاني ايجاد كرده است. اين بحران نياز به تغيير رفتار در مقياس وسيع دارد و بارهاي رواني قابل توجهي را بر افراد وارد مي كند، بنابراين مي توان با استفاده از ديدگاه هاي علوم اجتماعي و رفتاري، رفتار افراد را با توصيه متخصصان اپيدميولوژي و بهداشت عمومي همسو كرد. در اينجا ما شواهدي از برخي تحقيقات مرتبط با بيماريهاي همه گير، شامل كار در زمينه تهديدها ، تأثيرات اجتماعي و فرهنگي در رفتار ، ارتباطات علمي ، تصميم گيري اخلاقي، رهبري، استرس و مقابله مورد بحث و بررسي قرار مي دهيم. در هر بخش، ماهيت و كيفيت تحقيقات قبلي به همراه عدم اطمينان ها و مسائل حل نشده ذكر مي شود. ما نظريات مختلف براي پاسخ به همه گيري كرونا را شناسايي كرده و مهمترين خلاء هاي موجود در تحقيقات را كه بايد خيلي سريع در طي هفته ها و ماه هاي آينده برطرف شود مشخص مي كنيم.
چكيده لاتين :
Since December 2019, just a month before the Chinese Spring Festival, multiple cases of
pneumonia of unknown etiology appeared in Wuhan, Hubei Province, China. Later, a novel
coronavirus was identified in a bronchoalveolar lavage fluid sample from the Wuhan Seafood
Market using metagenomic next-generation sequencing technology. On February 11, 2020, the
virus was named severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) by the
International Committee on Taxonomy of Viruses (ICTV). The unprecedented number of
COVID-19 cases not only in China but also in many countries has triggered the alarm for public
health to respond to emerging and reemerging diseases. A comprehensive strategy, including
surveillance, diagnostics, clinical treatment, research, and development of vaccines and drugs, is
urgently needed to win the battle against COVID-19 and other infectious diseases.
