ارائه مدل ساختاري تعهد زناشويي بر اساس بلوغ عاطفي با ميانجي گري صميميت و تحريف‌هاي شناختي بين فردي

Presenting a Structural model of Marital Commitment based on Emotional Maturity Mediating role of Intimacy and Interpersonal Cognitive Distortions

اين پژوهش با هدف ارائه مدل ساختاري تعهد زناشويي بر اساس بلوغ عاطفي با ميانجي گري صميميت و تحريف هاي شناختي بين فردي انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي، از نظر رويكرد كمّي، و از نظر زمان گردآوري دادهها از نوع مقطعي و از نظر روش پژوهش همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه زنان متاهل مراجعه كننده به سراي محلات شهر تهران در سال 1399 تشكيل دادند، كه از ميان آنها، تعداد 300 نفر با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. در اين پژوهش از ابزارهاي تعهد زناشويي (آدامز و جونز، 1997)، بلوغ عاطفي (سينگ و بهارگاوا، 1991)، صميميت زوجين (بروك و اومن، 1998) و تحريف هاي شناختي بين فردي (حمامچي و اوزتورك، 2004) استفاده شد كه همگي از اعتبار و پايايي قابل قبولي برخوردار بودند. به منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS-V23 و Amos-V8.8 استفاده گرديد. همچنين به‌منظور پاسخگويي به فرضيه‌هاي پژوهش از مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه متغير بلوغ عاطفي بر متغير تعهد زناشويي اثر غيرمستقيم و معني داري دارد (p<0.05). صميميت بر تعهد زناشويي به طور مستقيم اثر مي گذارد (p<0.05). تحريف هاي شناختي بين فردي نيز بر تعهد زناشويي به طور مستقيم اثر مي گذارد (p<0.05). نتيجه گيري: نتايج هاي پژوهش نشان داد كه مدل از برازش مناسبي برخوردار است. لذا توجه به متغيرهاي مذكور در پيشگيري و طراحي درمان‌هاي مناسب‌تر به پژوهشگران و درمانگران ياري مي‌رساند

Purpose: The aim of this study was to present a structural model of marital commitment based on emotional maturity mediated by intimacy and interpersonal cognitive distortions. Materials and Methods: The research method is applied in terms of purpose, quantitative in terms of approach, cross-sectional in terms of data collection time and correlational in terms of research method. The statistical population of this study consisted of all married women who referred to Sarai Mahallat in Tehran in 1399, from which 300 people were selected by multi-stage cluster random sampling. In this study, the tools of marital commitment (Adams and Jones, 1997), emotional maturity (Singh and Bahargawa, 1991), couple intimacy (Brooke and Oman, 1998) and interpersonal cognitive distortions (Hammachi and Ozturk, 2004) were used. All had acceptable credibility and reliability. SPSS-V23 and Amos-V8.8 software were used to analyze the data. Structural equation modeling was also used to answer the research hypotheses. Findings: The results showed that the variable of emotional maturity has an indirect and significant effect on the variable of marital commitment (p <0.05). Intimacy directly affects marital commitment (p <0.05). Interpersonal cognitive distortions also directly affect marital commitment (p <0.05). Conclusion: The results showed that the model has a good fit. Therefore, paying attention to the mentioned variables in prevention and designing more appropriate treatments helps researchers and therapists.