شناسايي مولفه هاي ارتقاي انگيزه اشتراك گذاري دانش در ميان اعضاي هيات علمي دانشگاه آزاد شهر تهران

Identifying Strategic-Indigenous Components of Promoting Knowledge Sharing Motivation Among Faculty Members of Tehran Azad University

هدف از اين پژوهش شناسايي مؤلفه هاي راهبردي-بومي ارتقاي انگيزه اشتراك گذاري دانش در ميان اعضاي هيات علمي دانشگاه آزاد شهر تهران است. روش انجام پژوهش آميخته (كيفي-كمي) است. مواد و روش ها: براي انجام اين پژوهش علاوه بر مطالعۀ اسنادي، از تكنيك تحليل مضمون با نرم افزار MAXQDA12 و روش دلفي نرم افزارspss براي شناسايي ابعاد و مؤلفه ها استفاده شده است. جامعه آماري در اين پژوهش تمام خبرگان در حوزه مديريت آموزشي و اشتراك گذاري دانش بودند كه بعد از انجام مصاحبه 15 اشباع نظري صورت گرفت. در ضمن مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته با خبرگان دانشگاه ها در سال 1398 به صورت كد هاي توصيفي، تفسيري و انتخابي انجام شده و براي تعيين روايي از دو طريق (توسط 4 خبره و دو همكار) بررسي شد براي تعيين پايايي از فرمول كوپاي كوهن (0.638 ) بدست آمد كه نشان از پايايي بالا در بخش كيفي دارد. يافته ها: در بخش اول 2 بعد اصلي، 10 مولفه (مولفه نگرش، خودكارآمدي دانش، اعتماد، تعهد عاطفي،شهرت، فرهنگ سازماني، سيستم پاداش، فناوري اطلاعات و ارتباطات و در نهايت حمايت مديريت)و 62 شاخص شناسايي شد. همچنين در 3 راند دلفي ابعاد و مولفه ها و شاخص ها براي تعيين پايايي مورد ارزيابي قرار گرفت كه در راند اول 10 مولفه به 9 مولفه ( نگرش حذف و 3 شاخص آن نيز حذف گرديد) و 59 شاخص به 51 با ضريب كندال 0.543 و در راند دوم 51 شاخص به 47 شاخص با ضريب كندال 0.554 و در نهايت در راند سوم 47 شاخص با ضريب كندال 0.682 مورد تاييد قرار گرفت. نتيجه گيري: براساس نتايج حاصل از بخش كيفي و روايي محتوا، در مرحله اول دلفي ابعاد ( فردي و سازماني ) با نظر اكثريت تاييد شدند. در بخش مولفه يك مولفه( نگرش) حذف و مولفه فرهنگ سازماني با تغيير نام تبديل به مولفه فرهنگ اشتراك گذاري دانش شد

Purpose: The aim of this study was to identify the strategic-indigenous components of promoting motivation to share knowledge among faculty members of the Azad University of Tehran. The method of conducting the research is mixed (qualitative-quantitative). Materials and Methods: In order to conduct this research, in addition to documentary study, the content analysis technique with MAXQDA12 software and the Delphi method of SPSS software were used to identify dimensions and components. The statistical population in this study was all experts in the field of educational management and knowledge sharing, which was done after 15 theoretical saturation interviews. In addition, semi-structured interviews with university experts in 2009 were conducted in the form of descriptive, interpretive and selective codes and were examined to determine the validity in two ways (by 4 experts and two colleagues) to determine the reliability of Cohen’s Copa formula ( 0.638) was obtained which indicates high reliability in the qualitative part. Findings: In the first part, 2 main dimensions, 10 components (attitude component, knowledge self-efficacy, trust, emotional commitment, reputation, organizational culture, reward system, information and communication technology and finally management support) and 62 indicators were identified. Also, in 3 rounds of Delphi, dimensions, components and indicators were evaluated to determine the reliability. The second round of 51 indicators to 47 indicators with Kendall coefficient 0.554 and finally in the third round 47 indicators with Kendall coefficient 0.682 were approved. Conclusion: Based on the results of the quality and validity of the content, in the first stage of Delphi, the dimensions (individual and organizational) were approved by the majority. In the component section, a component (attitude) was removed and the organizational culture component was changed to the knowledge sharing culture component by changing its name.