كليدواژه :
درياي خزر , روسيه , ايران , منابع انرژي , مسير انتقال
چكيده فارسي :
در سياست جهاني دايما متحول شونده قرن 21 نقش انرژي از اهميت استراتژيك برخوردار بوده است. استفاده از منابع انرژي و گرينش بهترين مسير انتقال آن يك امتياز استراتژيك براي كشورهاي ساحلي به حساب مي آيد. بر همين اساس، جمهوري اسلامي ايران و روسيه به عنوان دولت هاي ساحلي درياي خزر داراي كارويژه متفاوت در درياي خزر به حساب مي آيند. روسيه به عنوان كشور مدعي كه تسلط بر منابع كشورهاي جداشده از روسيه را دنبال مي كند و ايران به عنوان بهترين مسير انتقال انرژي كه در اين عرصه ادعاهاي قابل اثباتي را مطرح مي كند، در سياست خارجي گاه در كنار هم و گاه در تقابل يكديگر قرار مي گيرند. با توجه به سوال پژوهش حاضر در مورد كيفيت رويكرد منطقه اي و فرامنطقه اي ايران و روسيه و دولت هاي تاثيرگذار بر منابع انرژي درياي خزر، فرضيه پژوهش اين است كه گرچه ايران و روسيه در زمينه جلوگيري از نفوذ قدرت هاي فرامنطقه اي به ويژه آمريكا همسويي دارند اما در چگونگي بهر ه برداري، كنترل و صدور منابع انرژي درياي خزر به عنوان رقيب يكديگر محسوب مي شوند و يافته هاي پژوهش نيز اين مسيله را مورد اثبات قرار مي دهد كه رويكرد سياست خارجي ايران و روسيه در حوزه انرژي درياي خزر از همساني كافي برخوردار نيست. بنابراين، اهداف ايران و روسيه در حوزه انرژي، سياست انحصارطلبي، ورود به بازار انرژي منطقه اي و فرامنطقه اي، مبارزه با تروريسم، مداخله گرايي و حضور قدرت هاي خارجي در الگوي دوستي و دشمني اين دو كشور، متغيرهايي اند كه به روش تحليلي-تبييني مورد بررسي قرار مي گيرد.
چكيده لاتين :
In the Permanent global politics of the 21st century, the role of energy has been of strategic importance. The use of energy and transfer is as a strategic advantage to a coastal country. Accordingly, the Islamic Republic of Iran and Russia, as the Caspian coastal states, are central players in the region's energy policy. Russia, as a state that claims to dominate the resources of the countries separated from Russia, and Iran, as the best route for energy transfer that makes credible claims in this area, are at odds with each other in foreign policy. The central question of this study is what is the quality of Iran-Russia regional and trans-regional policy approach to the Caspian energy issue? On this basis, the research hypothesis is that although Iran and Russia are in agreement on preventing the penetration of transnational powers, especially the United States, they are competitors in how to exploit, control and export Caspian energy resources. The findings and research findings also prove that the Iranian-Russian foreign policy approach to the Caspian energy field is not sufficiently consistent. Therefore, in this study, Iran's and Russia's goals in the field of energy, monopoly policy, regional and trans-regional energy market entry, counterterrorism, intervention and presence of foreign powers in the pattern of friendship and hostility between the two countries are variables that are Analytical-explanatory is examined on the basis of the theory of neorealism.
