توسعه گردشگري مايس با تأكيد بر سبك زندگي، رفاه اجتماعي و اقليم سلامت (مطالعه موردي شهر سمنان)

MICE Tourism Development with Emphasis on Lifestyle, Social Welfare and Health Climate (Case Study of Semnan)

مقاله حاضر با هدف ارائه مدلي جهت توسعه گردشگري مايس با تأكيد بر كيفيت زندگي و رفاه اجتماعي و اقليم سلامت مناطق كوير صورت پذيرفته است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع كاربردي و از نظر داده كمي و از نظر اجرا پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش به سه بخش قابل تفكيك است بخش اول ساكنين محلي شهر سمنان براساس سرشماري نفوس و مسكن مندرج در مركز آمار ايران در سال 1395 به تعداد 125129 نفر كه براساس فرمول كوكران تعداد 390 نفر به عنوان حجم نمونه آماري تعيين شدند. بخش دوم شامل گردشگراني هستند كه از تاريخ 15/12/1398 لغايت 15/3/1399 شهر سمنان را به عنوان مقصد گردشگري خود در نظر خواهند گرفت. بخش سوم شامل نخبگان دانشگاهي و مديران و دست اندركاران بخش گردشگري مشغول به كار در سطح استان به تعداد تقريبي 100 نفر است كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 80 نفر به عنوان حجم نمونه آماري تعيين شده است. در اين پژوهش از روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شده است. در پژوهش حاضر جهت جمع آوري اطلاعات ميداني از پرسشنامه-هاي سلامت اجتماعي كييز (2004)؛ پرسشنامه رفاه اجتماعي؛ پرسشنامه رضايت گردشگران و پرسشنامه كيفيت رضايت و لذت از زندگي انديكت و همكاران (Q-LES-Q-SF) استفاده شده است. يافته ها: بر اساس يافته ها منافع اجتماعي– فرهنگي با رفاه اجتماعي– فرهنگي، كيفيت زندگي، سلامت اجتماعي– فرهنگي و توسعه گردشگري مايس داراي رابطه معناداري است. همچنين هزينه ­هاي اجتماعي– فرهنگي نيز با متغيرهاي رفاه اجتماعي– فرهنگي، كيفيت زندگي، سلامت اجتماعي– فرهنگي و توسعه گردشگري مايس داراي رابطه معناداري مي باشد. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه تمامي روابط احتمالي در نظر گرفته شده در مدل پژوهش داراي رابطه معناداري با يكديگر هستند.

Purpose: The present article aims to provide a model for the development of MICE tourism with emphasis on quality of life and social welfare and health climate of desert areas. Materials and Methods: The present study is an applied study in terms of quantitative data and survey performance. The statistical population of the study can be divided into three parts. The second part includes tourists who from 2020-03-05 to 2020-06-04 will consider the city of Semnan as their tourist destination. The third part includes academic elites and managers and those involved in the tourism sector working in the province with an approximate number of 100 people, which has been determined as a statistical sample size using the Cochran's formula of 80 people. In this research, simple random sampling method has been used. In the present study to collect field information from Keys social health questionnaires (2004); Social Welfare Questionnaire; The Tourist Satisfaction Questionnaire and the Quality of Life Satisfaction and Satisfaction Questionnaire (Q-LES-Q-SF) were used. Findings: Based on the findings, socio-cultural benefits have a significant relationship with socio-cultural welfare, quality of life, socio-cultural health and tourism development. Socio-cultural costs also have a significant relationship with the variables of socio-cultural welfare, quality of life, socio-cultural health and tourism development. Conclusion: The results showed that all possible relationships considered in the research model have a significant relationship with each other