مخارج مصرفي دولت و رشد منطقه‌ايي در ايران (رهيافت اقتصاد سنجي فضايي)

مكان تاثير مثبت مخارج دولتي بر رشد اقتصادي يكي از مباحث شناخته شده در ادبيات اقتصادي بوده و بخش دولتي يكي از بخش‌هاي مهم در فرآيند و جريان مدور اقتصادي محسوب مي‌شود. نقش مالي دولت در اين جريان از دو جزء اساسي تشكيل شده است. دولت‌ها از يك سو از طريق ماليات و روش‌هاي ديگر كسب درآمد اقدام به كسب درآمد مي‌كنند و از سوي ديگر، از طريق بودجه توزيعي به تخصيص اين درآمدها به مخارج دولتي مي‌پردازند. هزينه‌هاي تمام شدني دولت منجر به برقراري ارتباط بين بخش و دو بازار كالا و خدمات مصرفي و بازار عوامل توليد مي‌گردد. در مقاله حاضر، با استناد به اطلاعات و آمار موجود، براساس برآورد مدل‌هاي رگرسيوني رابطه بين مخارج مصرفي دولت و رشد منطقه‌ايي با بكارگيري داده‌هاي منطقه‌اي مركز آمار در دوره (1396-1380) با استفاده از روش اقتصاد سنجي فضايي تبيين مي‌شود. در انجام محاسبات از نرم‌افزار Excel و نرم‌افزار R استفاده شده است. اين پژوهش در پي توضيح رشد استان‌هاي كشور با استفاده از مخارج مصرفي دولت است. به عبارتي آيا مخارج مصرفي دولت بر رشد استان‌هاي كشور اثر معني‌داري دارد؟ و ثانيا آيا استان‌هاي كشور با گذشت زمان از لحاظ رشد اقتصادي همگرا مي‌شوند؟ به عبارتي مخارج مصرفي دولت باعث تشديد واگرايي يا همگرايي استان‌هاي كشور شده است. نتايج حاصل از اين تحقيق بيان كننده اثر منفي مخارج مصرفي دولت، رشد جمعيت و سرمايه انساني بر رشد منطقه‌اي در ايران است و معناداري متغير وابستگي فضايي نشان دهنده آثار مثبت سر ريز ناشي از رشد اقتصادي در مناطق مي‌باشد.