عنوان مقاله :
پارامترهاي تنظيم اسمزي ماهي سي بس آسيايي (Lates calcarifer) طي دوره سازگاري در آب شيرين
پديد آورندگان :
حاجي رضائي، سعيد دانشگاه جيرفت - دانشكده منابع طبيعي - گروه علوم و مهندسي شيلات، جيرفت، ايران , خانجاني، محمد حسين دانشگاه جيرفت - دانشكده منابع طبيعي - گروه علوم و مهندسي شيلات، جيرفت، ايران
كليدواژه :
شوري , تنظيم اسمزي , سي بس آسيايي
چكيده فارسي :
در تحقيق حاضر، روند سازگاري بچه ماهيان سي بس آسيايي (lates calcarifer) در آب شيرين با استفاده از شاخص هاي فيزيولوژيك تنظيم اسمزي شامل: سطوح هورمون هاي تيروئيدي و كورتيزول خون، فعاليت آنزيم Na+/K+-ATPase آبشش و غلظت يون هاي سديم و كلر پلاسماي خون مورد بررسي قرار گرفت. براي اين منظور، تعداد 60 عدد بچه ماهي سي بس آسيايي در سه مخزن 300 ليتري با تراكم 20 عدد ماهي در هر مخزن توزيع شدند. خونگيري از ماهيان در دو مرحله انجام شد: مرحله 1) قبل از سازگاري در آب شيرين (مرحله آب دريا) و مرحله 2) بعد از 24 ساعت سازگاري در آب شيرين. طبق نتايج، فعاليت آنزيم Na+/K+-ATPase آبشش به طور معني داري طي دوره سازگاري با آب شيرين افزايش نشان داد (p<0.05). هورمون هاي تيروئيدي افزايش معني داري را طي 24 سازگاري در آب شيرين نشان دادند (p<0.05). همچنين سطوح هورمون كورتيزول تغيير معني داري طي دوره سازگاري نداشتند (p>0.05 ). غلظت يون ها ي سديم و كلر پلاسما به طور معني داري طي دوره سازگاري در آب شيرين كاهش يافتند (p<0.05 ). علاوه براين، ميزان 10% تلفات طي دوره سازگاري مشاهده شد. نتايج اين تحقيق نشان دادند كه بچه ماهيان سي بس توانايي سازگاري با شوك آب شيرين را دارند. با اين وجود به نظر مي رسد كه افزايش مدت زمان سازگاري به بالاتر از 24 ساعت مي تواند به برقراري مطلوب تعادل يوني كمك كند.
در تحقيق حاضر، روند سازگاري بچه ماهيان سي بس آسيايي (lates calcarifer) در آب شيرين با استفاده از شاخص هاي فيزيولوژيك تنظيم اسمزي شامل: سطوح هورمون هاي تيروئيدي و كورتيزول خون، فعاليت آنزيم Na+/K+-ATPase آبشش و غلظت يون هاي سديم و كلر پلاسماي خون مورد بررسي قرار گرفت. براي اين منظور، تعداد 60 عدد بچه ماهي سي بس آسيايي در سه مخزن 300 ليتري با تراكم 20 عدد ماهي در هر مخزن توزيع شدند. خونگيري از ماهيان در دو مرحله انجام شد: مرحله 1) قبل از سازگاري در آب شيرين (مرحله آب دريا) و مرحله 2) بعد از 24 ساعت سازگاري در آب شيرين. طبق نتايج، فعاليت آنزيم Na+/K+-ATPase آبشش به طور معني داري طي دوره سازگاري با آب شيرين افزايش نشان داد (p<0.05). هورمون هاي تيروئيدي افزايش معني داري را طي 24 سازگاري در آب شيرين نشان دادند (p<0.05). همچنين سطوح هورمون كورتيزول تغيير معني داري طي دوره سازگاري نداشتند (p>0.05 ). غلظت يون ها ي سديم و كلر پلاسما به طور معني داري طي دوره سازگاري در آب شيرين كاهش يافتند (p<0.05 ). علاوه براين، ميزان 10% تلفات طي دوره سازگاري مشاهده شد. نتايج اين تحقيق نشان دادند كه بچه ماهيان سي بس توانايي سازگاري با شوك آب شيرين را دارند. با اين وجود به نظر مي رسد كه افزايش مدت زمان سازگاري به بالاتر از 24 ساعت مي تواند به برقراري مطلوب تعادل يوني كمك كند.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
توسعه آبزي پروري