اثر مكمل نمك در جيره غذايي بر تغيير بافت هاي آبشش و كليه بچه ماهي سفيد Rutilus kutum

در اين تحقيق از مكمل نمك در خوراك بچه­ماهيان سفيد (حدود يك گرم) در محيط آب شيرين به منظور تغييرات بافت آبشش و كليه جهت تحريك سيستم تنظيم اسمزي استفاده گرديد. هدف از اين تحقيق، افزايش نرخ بقاء بچه ماهيان به هنگام رهاسازي به آب لب­شور بود. ميانگين وزن اوليه بچه ماهيان 0.01±0.91 گرم (ميانگين±خطاي استاندارد) بود. آزمايش در دو مرحله انجام شد. در مرحله يك بچه ماهيان بمدت 15 روز در آب شيرين با غذاي تجاري و مكمل نمك كلريد سديم در 4 تيمار (تيمار شاهد بدون مكمل نمك، 5، 7 و 10 درصد) تغذيه شدند. هر تيمار شامل 3 تكرار بود. در مرحله دو به آب لب­شور درياي خزر (12.5 گرم در هزار) انتقال و بمدت 28 روز با غذاي تجاري بدون مكمل نمك تغذيه گرديدند. نتايج نشان داد كه در تيمارهاي مرحله يك تغييري در بافت كليه مشاهده نشد. اما، اختلاف معني داري بين اندازه گلومرول و لوله هاي كليوي بين دو محيط آب شيرين و لب­شور (بين مرحله يك و دو) مشهود بود (0.05>P). در مرحله يك سلول­هاي جانبي آماده تبديل به سلول كلرايد در آبشش در تيمارهاي تغذيه شده با مكمل نمك مشهود بود. در پايان مرحله دو تعداد سلول هاي كلرايد آبشش در تيمار شاهد كمتر از تيمارهاي تغذيه شده با مكمل نمك در مرحله يك بود (0.05>P). نتايج نشان داد كه بچه­ماهيان در تغذيه از مكمل5 درصد نمك كلريد سديم در جيره غذايي در مقابل تيمارهاي ديگر از نرخ بازماندگي بيشتري برخوردار بودند (0.05>P). بنابراين تغذيه ماهيان سفيد انگشت قد در آب شيرين با سطوح پايين مكمل نمك در جيره غذايي سبب تحريك فيزيولوژي ماهي در برابر محيط آب شور مي گردد.

no abstract