عوامل اجتماعي مؤثر بر گرايش زنان به مديريت بدن در شهر قم

هدف مقالهٔ حاضر بررسي تأثير عوامل اجتماعي مؤثر بر مديريت بدن زنان در شهر قم است. در اين پژوهش از نظريات گيدنز، گافمن، نان لين، كولي و هومنز به‌عنوان چارچوب نظري استفاده شده است. اين پژوهش از نوع پيمايشي بوده و داده‌هاي مورد نياز از طريق پرسشنامهٔ محقق‌ساخته گردآوري شده است. جامعهٔ آماري پژوهش شامل كليهٔ زنان 16 تا 60 سال و بالاتر شهر قم بوده كه از اين تعداد 384 نفر با استفاده از فرمول كوكران و شيوهٔ نمونه‌گيري سهميه‌اي انتخاب شده‌اند. نرم‌افزار مورد استفاده جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها SPSS 22بوده است. يافته‌ها حاكي از آن است كه بين متغيرهاي فشار اجتماعي، تأييد اجتماعي، دستيابي به موقعيت اجتماعي بالاتر، جذب جنس مخالف و رضايت از زندگي با مديريت بدن رابطهٔ معنادار و مستقيم وجود دارد. همچنين، متغيرهاي حاضر در مدل رگرسيوني، توانستهاند 41درصد از تغييرات متغير مديريت بدن را تبيين نمايند. در بخش پاياني، دلالت‌هاي يافته‌ها و نتايج در زمينهٔ سياست‌گذاري‌هاي اجتماعي موردبحث قرار گرفته و پيشنهادهايي براي رويارويي با گرايش افراطي به مديريت بدن مطرح شده‌ است.

No abstract