پديد آورندگان :
طاهري، سروش دانشگاه آزاد اسلامي اصفهان، اصفهان، ايران , اردلان، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان - دانشكده هنر و معماري - گروه فلسفه هنر، همدان، ايران , حسين پور، مانلي دانشگاه آزاد اسلامي تنكابن، تنكابن، ايران
كليدواژه :
تئاتر تصويرگرا , كارگرداني , رابرت ويلسون , علي رفيعي
چكيده فارسي :
تئاتر تصويرگرا، از نظر زيبايي شناسي بر پايه هنرهاي ديگر بنا شده است. در تئاتر تصويرگرا گرايش شديد به هنرهاي تجسمي، تئاتر را به هنري فضا محورنزديك مي كند كه در تضاد با تئاتر روايت محور خطي است. ويلسون معتقد است تئاتر تصويري (تصويرگرا) مانند نقاشي مدرن، بي زمان، انتزاعي، اغلب ايستا و دوبعدي است. دكتر علي رفيعي از كارگردا نهاي مطرح تئاتر ايران با تاثي رپذيري از عقايد گوردن كريگ و آدلف آپيا به گمان خودش، در آثارش تصاويري در جهت به وجود آوردن «فضاي نمايشي »، خلق مي كند. در اين مقاله ابتدا به تشريح عقايد و مولفه هاي تئاتر تصويري از منظر رابرت ويلسون پرداخته شده است، سپس با توجه به يكي از آثار اجرا شده علي رفيعي چگونگي بروز تئاتر تصويري در تئاتر ايران، بررسي گرديده است. اين مقاله در تلاش است به اين پرسش پاسخ بدهد كه انديشه هاي رابرت ويلسون را چگونه مي شود در آثار علي رفيعي يافت؟ نگارنده تلاش دارد براي يافتن پاسخ از روش كيفي معرفي عناصر تئاتر تصويرگرا از منظر ويلسون به تفكيك، و تحليل نمايشهاي علي رفيعي در عناصر مختلف اجرا و مقايسه آن عناصر با شاخصه هاي تئاتر تصويرگراي ويلسون و همچنين جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي و ديداري استفاده كند تا ابتدا اثبات نمايد مولفه هاي تئاتر تصويرگرا از منظر رابرت ويلسون چيست و چگونه مي توان آن را در آثار علي رفيعي يافت. همچنين براي اين مقايسه، مولفه هاي تئاتر تصويري ويلسون در تئاتر ايران و آثار علي رفيعي به عنوان يك كارگردان مطرح در تئاتر ايران، به عنوان نمونه، با اشاره به نمايش (خاطرات و كابوس هاي يك جامه دار از زندگي و مرگ ميرزا تقي فراهاني) به كارگرداني علي رفيعي، در عناصر طراحي صحنه، نور، لباس، گريم، بازيگري و... بررسي شده است
چكيده لاتين :
Visual theater is aesthetically based on other arts. In visual theater, a strong tendency towards visual arts brings theater closer to spacebased art, which is in contrast to linear narrative-based theater. Wilson believes that visual theater, like modern painting, is timeless, abstract, often static and two-dimensional. Dr. Ali Rafiei, one of the prominent Iranian theatre directors, influenced by the ideas of Craig, Adolf Apia and Robert Wilson, in his works such as (shekar robah, khaterat yek jame dar, Yerma, Bernarda Alba House(khane bernarda alba), Blood Wedding(Aroosi khoon), etc.) creates images in order to create a “dramatic atmosphere”. In this article, first, the ideas and components of visual theater from the perspective of Robert Wilson are described, and then, according to the works performed by Ali Rafiei, the emergence of visual theater in Iranian theater is examined. This article tries to answer the following questions: How can the ideas of Robert Wilson be found in Ali Rafiei’s works? To find the answer, the author tries to use the qualitative and introductory method of visual theater elements from Wilson’s point of view separately, and analyzes Ali Rafiei’s plays in different performance elements and compares those elements with Wilson visual theater characteristics, as well as collecting library and visual information, to prove that what the components of visual theater are from Robert Wilson’s point of view and how it can be found in the works of Ali Rafiei and the components of Wilson visual theater in Iranian theater and of course of Ali Rafiei’s works as an Iranian director by studying two of his works (Memories and Nightmares of a Dressed Man from the Life and Death of Mirza Taghi Farahani).
