كليدواژه :
تئاتر پست مدرن , كمينه گرايي , بازيگر , تادئوش كانتور
چكيده فارسي :
با روي كار آمدن جنبش پست مدرنيسم، هنرمندان اين مكتب از ابزار وتوليداتي كه تا آن زمان براي دنياي هنر ناشناخته بود بهره بردند تا جايي كه اين ابزارها و روش هاي نو، جزء جدايي ناپذير ابزارهاي اجرايي شان شمرده شد. با همين رويكرد، نمايش هاي منتسب به اين مكتب، در اجراهاي خود تنها به كلام تكيه نمي كنند، بلكه از زبان و ابزارهاي جديد و متنوع ديگري استفاده ميكنند كه گاه عامل اصلي و پيش برنده نمايش ميشود. در اين ميان هنرمندان مينيماليست از توليدات صنعتي و مونتاژ آنها نيز در تركيب و خلق آثار خود بهره بردند. اين پژوهش در پي آن است تا كاربست كمينه گرايي عنصر بازيگر در تئاتر پست مدرن را بررسي كند و دريابد كه چگونه هنرمندان كمينه گرا به نفع انديشه هاي خود، روش هاي اجرايي ويژهاي درپيش گرفتند. همچنين با هدف شناخت كارگردان و نقاش آوانگارد، تاديوش كانتور، تجربيات او را در استفاده از ابزارهاي اجرايي در جهت ميني ماليسم عنصر بازيگر مورد ارزيابي قرارميدهد. در نتيجه ي اين پژوهش درمييابيم بسياري از كارگردانان پست مدرن اجراهاي خود را با كمينه گرايي از يك متن و تبديل آن به يك اثر مفهومي با استفاده از عناصر متفاوت و به شيوه هاي مختلف، با زبان بدن، ويديو، اشياء، مانكنها، چيدمان و يا به صورت هپنينگ، به نمايش در مي آورند. كارگردان و نقاش آوانگارد تاديوش كانتور با بهره گيري از ذهن تجسمي و بصري خود به شيوه ي هنر مفهومي در استفاده از عنصر بازيگر به ميني ماليسمي رسيد كه تياترهاي خود را همانند نقاشي هاي متحرك به تصوير كشاند.
چكيده لاتين :
Finding the function of minimalism in postmodern theater directing, followed by acquaintance with Tadeusz Kantor’s experiences in the minimalism of the actor element, is a priority of this research. With the advent of the postmodern movement, the artists of this school used the tools and products that were unknown to the art world until then, to the point that they were considered an integral part of their executive tools. In the performances of this school, the performers do not act only by relying on their own words, but also use other and various new languages and tools, which sometimes these tools and objects are the driving force. Meanwhile, minimalist artists used industrial products and their assembly in the composition and creation of their works. Due to the lack of previous research on minimalism in postmodern theater directing, the aim of this study is to examine The function of minimalism o f the actor element in postmodern theater, in which minimalist artists in favor of their ideas, executive methods They took a special look and also with the aim of getting to know the director and avant-garde painter, Tadeusz Kantor, evaluates his experiences in using executive tools for the minimalism of the actor element. The present s tudy is a descriptive-analytical study that, based on library sources and interdisciplinary studies of art, as well as observing some of Tadeusz Kantor’s famous theatrical films, examines his experiences and thoughts in the direction of minimalism of the actor element. As a result of this research, we find that many postmodern directors minimi z e their performance from a text and turn it into a conceptual work, whether possible with body language or video, or objects and mannequins, or layout, or Accidentally, they play with every element. Also, the avant-garde director and painter Tadeusz Kantor, using his v i sual and visual mind in the style of conceptual art, uses the actor element to achieve a minimalism that transforms his theaters like animated paintings Picture.
