اثربخـشي آمــوزش واقعيت درماني بر تاب‌آوري و بهــزيستي روان‌شناختي مادران كودكان با كم‌تواني هوشـــي

Effectiveness of Reality Therapy Training on Resilience and Psychological Well-Being of Mothers of Children with Intellectual Disabilities

زمينه: واقعيت‌درماني نوعي روان‌درماني است كه در آن سعي مي‌شود با توجّه به مفاهيم واقعيّت، مسئوليت و امور درست و نادرست در زندگي فرد، به رفع مشكلات او كمك شود. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش واقعيت‌درماني بر تاب‌آوري و بهزيستي روان‌شناختي مادران كودكان با كم‌تواني هوشي شهر سوسنگرد بود. روش: روش پژوهش، نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماري شامل تمام مادران كودكان با كم‌تواني هوشي شهر سوسنگرد بود كه از اين جامعه، نمونه‌اي به حجم 30 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي 15 نفر در گروه آزمايش و 15 نفر در گروه گواه قرار داده شد. گروه آزمايشي، آموزش واقعيت‌درماني را هفتگي (10 جلسۀ 90 دقيقه‌اي) دريافت كردند؛ در حالي ‌كه گروه گواه در معرض هيچ مداخله‌اي قرار نگرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامۀ‌ تاب‌آوري كانر و ديويدسون و پرسشنامۀ بهزيستي روان‌شناختي ريف استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاكي از تفاوت معنادار بين دو گروه در نمرات تاب‌آوري و بهزيستي روان‌شناختي بود. نتايج نشان داد آموزش واقعيت‌درماني موجب افزايش تاب‌آوري و بهزيستي روان‌شناختي در مادران گروه آزمايش شده است (0/001 < p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به‌دست آمده مي‌توان از آموزش واقعيت‌درماني در حكم روشي مؤثر در افزايش تاب‌آوري و بهزيستي روان‌شناختي مادران كودكان با كم‌تواني ‌هوشي در مداخله‌هاي درماني و باليني استفاده كرد.

Background: Reality therapy is a kind of psychotherapy in which it is tried to help to resolve problems with respect to the concepts of reality, the proper and incorrect responsibility of one's life. In this way, people who need psycho social help are helped by defining human nature, determining behavioral rules and designing the treatment process. Objectives: The present study aimed to investigating the effect of using group reality therapy on resilience and psychological well-being in mothers of children with intellectually disabilities in Sosangerd. Method: The research design was quasi-experimental with pre-test and posttest and control groups. The statistical population of this study included all the Mothers of children with intellectually disabilities in Sosangerd. 30 mothers of children with intellectually disabilities were selected through convenience sampling method, and then they were put into two experimental and control groups. Data were gathered using Conner and Davidson Resilience Questionnaire and Reef Psychological Well-Being Questionnaire. Reality therapy was performed in 8 sessions in the experimental group. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance. Results: The results indicated the effectiveness of experimental treatment on the increase resilience and psychological well-being the mothers in the experimental group. Conclusion: Hence, this method is effective and useful to improve the mental health of these mothers.