شماره ركورد :
1236398
عنوان مقاله :
تاثير نوع انبار بر قابليت انبارماني و كيفيت پياز در مناطق روزكوتاه جنوب ايران
عنوان به زبان ديگر :
The effect of storage type on the storage life and quality of two onion cultivars in southern regions of Iran
پديد آورندگان :
محمدپور، ايران مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي هرمزگان - بخش تحقيقات فني و مهندسي كشاورزي، بندرعباس، ايران , حسن زاده خانكهداني، حامد مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي هرمزگان - بخش تحقيقات فني و مهندسي كشاورزي، بندرعباس، ايران , شواخي، فروغ سارمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات فني و مهندسي كشاورزي، كرج، ايران
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
79
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
90
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
پياز , انبارداري , ميناب , صفات كيفي
چكيده فارسي :
اين پژوهش به منظور ارائۀ راهكارهاي مناسب براي افزايش عمر انباري پيازدر استان هرمزگان اجرا شد. به منظور كيورينگ، ارقام پياز پريماورا (Primavera) و تگزاس ارلي گرانو (Texas Early Grano) به مدت دو روز در نور آفتاب قرار داده شدند. پيازها در توري پلاستيكي بسته‌بندي و به مدت سه ماه در سه انبار سنتي بهينه‌شده بادماي 2±33 درجه سلسيوس و رطوبت نسبي 4±49 درصد، انبار كنترل‌شده با دماي 1±9 درجه سلسيوس و رطوبت نسبي 5±65 درصد و انبار كنترل‌شده با دماي 1±5 درجه سلسيوس و رطوبت نسبي 5±70 درصد نگهداري شدند. هر 15 روز يك‌بار افت وزن، درصد جوانه‌زني و لهيدگي، مواد جامد انحلال‌پذير، مادۀ خشك، و سفتي بافت نمونه‌ها اندازه‌گيري شد. نتايج بررسي‌ها نشان داد در سه ماه انبارداري، تغييرات معني‌داري در صفات كيفي هر دو رقم پياز رخ داده‌است. تغييرات درصد مواد جامد انحلال‌پذير، سفتي بافت و مادۀ خشك پياز طي انبارداري به‌صورت غيرخطي بود. مواد جامد انحلال‌پذير رقم پريماورا بعد از 15 روز افزايش و سپس كاهش داشت. بعد از دو ماه انبارداري، رقم تگزاس نسبت به پريماورا به علت بالاتر بودن مادۀ جامد انحلال‌پذير و درصد مادۀ خشك، ماندگاري بيشتري داشت. در دماي محيط، بعد از سه ماه، كاهش وزن هر دو رقم بيش از 1.5 برابر ماكزيمم اوليه (11.51 درصد) به دست آمد و در انبارهاي سرد، بعد از سه ماه، كاهش وزن هر دو رقم كمتر از 2 درصد بود. هر دو رقم پياز بعد از 45 روز انبارداري در انبار سنتي، پوسيدگي نداشتند و كاهش وزن آنها كمتر از 3 درصد بود.
چكيده لاتين :
This study was conducted to increase onion storage life in Hormozgan province. For curing onions, the Primavera and Texas Early Grano cultivar were placed in sunshine for two days. The bulbs were packed in a plastic net for three months in three traditional storages: optimized storage with a temperature of 33 ± 2°C and a relative humidity of 49 ± 4%, controlled storage with a temperature of 9 ± 1°C and a relative humidity of 65± 5%, and storage at a temperature of 5 ± 1°C and relative humidity of 70 ± 5%. Every 15 days, qualitative characteristics of the onions were measured, including: weight loss, germination percentage, total soluble solids, dry matter, and firmness. The results showed that during storage, significant changes were observed in qualitative traits of both onion cultivars. The percentage of soluble solids, firmness and dry matter of onions during storage were nonlinear. Total soluble solids of Primavera cultivar increased after 15 days and then decreased. After two months of storage, Texas Early Grano, comparing Primavera, showed higher storage life due to its higher solid soluble matter and higher dry matter content. At ambient temperature, after three months, the weight losses of both onion cultivars were one and a half times higher than that the initial maximum (11.51%), and in cold storages, after three months, the weight losses of both varieties were less than 2%. Both cultivars faced no decay after 45 days of storage in traditional aeration, with a weight loss of less than 3%.
سال انتشار :
1399
عنوان نشريه :
تحقيقات مهندسي صنايع غذايي
فايل PDF :
8455472
لينک به اين مدرک :
بازگشت