پيش بيني كننده هاي مهارت حل مسئله بر اساس اضطراب و سلامت روانشناختي پرستاران

مقدمه: پرستاران مي توانند با استفاده از راهبرد حل مسئله نسبت به مديريت اضطراب و بهبود سلامت روان خود اقدام كنند. پژوهش حاضر با هدف بررسي پيش بيني مهارت حل مسئله بر اساس اضطراب و سلامت روانشناختي پرستاران انجام شد. روش كار: اين مطالعه توصيفي مقطعي در بهار 1399 انجام شد. جامعه پژوهش شامل كليه ي پرستاران شاغل در بيمارستان هاي شهر كرمان بود. بر اين اساس 425 پرستار به روش نمونه گيري تصادفي ساده وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي اضطراب بك (1990)، سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر (1979) و حل مسئله هپنر (1982) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و روش آمار توصيفي ( ميانگين، انحراف معيار) و استنباطي (ضريب همبستگي و رگرسيون گام به گام) انجام شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار اضطراب 80/4 ±20/22، سلامت روانشناختي 46/5 ± 46/29 و حل مسئله 43/7 ± 31/87 به دست آمد. مهارت حل مسئله با اضطراب رابطه منفي و معنادار (412/0 =r) و با سلامت روانشناختي رابطه مثبت و معنادار (534/0=r) داشت. براساس نتايج رگرسيون اضطراب 20% و تركيب اضطراب و سلامت روانشناختي 36% از واريانس حل مسئله را تبيين كردند (05/0P ). نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر، مهارت حل مسئله در پرستاران از طريق اضطراب و سلامت روانشناختي قابل پيش بيني است. بنابراين پيشهاد مي گردد با تكيه بر آموزش اين مولفه و تقويت آن، ميزان اضطراب را كاهش و سلامت روانشناختي را در پرستاران افزايش داد.