بررسي تطبيقي مهاجرت در آينه هاي دردا رگلشيري و بيخبري كوندرا

مهاجرت مفهوم و كنش مدرني نيست، اما نگرش به‌آن در سده بيستم، بويژه پس از نيمۀ دوم آن بانگريستن به‌وضعيت انسان معاصر و خودآگاهي اش عوض شده است، وگرنه، مهاجرت از همان آغاز آفرينش وجود داشته و چه بسيار كسان كه هجرت كرده اند (از اشخاصي بزرگ همچون حضرت ابراهيم و پيامبر اسلام و يارانش، و يا مهاجرت برخي اقوام در زمان جنگ ها). اما آنچه كه در اين ميان، نگاه كوندرا و گلشيري را متمايز مي كند، نگاه اين دو به‌مهاجران در غربت (نگاه گلشيري در آينه هاي دردار) و برگرداندن آن‌ها به‌كشورشان (نگاه كوندرا در بي خبري) است، تا فرق اساسي بين خود و هم ميهنان و حتي نزديكان‌شان را ببينند. در اين ميان گلشيري مهاجران ايراني را در غربت توصيف مي كند و كوندرا مهاجران را به‌پراگ برمي‌گرداند؛ دو چيزي تقريبا متفاوت، اما هر دو راجع به‌مهاجرت و مهاجران و تغيير آن‌ها در اين فرايند كه سرانجام به‌دو نتيجه متفاوت منجر مي شوند.